تفاوت لایت کوین و اتریوم؛ کدام بهتر است؟

لایت کوین و اتریوم عملکردهای مشترکی دارند؛ اما از جهات مختلفی با هم تفاوت دارند. هر دو پروژه از فناوری بلاک چین استفاده و تراکنش بین کاربران را تسهیل می‌کنند. در بلاک چین اتریوم، کاربران می‌توانند برنامه‌های کاربردی (Dapps) خود را برای اجرا توسعه دهند. در همین حال، لایت کوین (LTC) فورکی از بیت کوین و جایگزینی کم‌هزینه برای بزرگ‌ترین رمزارز و بلاک چین بازار است. لایت کوین از توابع مشابه بیت کوین برای انتقال سریع داده‌ها استفاده می‌کند. در ادامه به بررسی تفاوت لایت کوین و اتریوم خواهیم پرداخت.

لایت کوین چیست؟

لایت کوین یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز و اپن سورس است که برای تراکنش‌های همتا به همتا (P2P) ساخته شده است و از همان پایگاه کد بیت کوین استفاده می‌کند. چارلی لی، کارمند سابق گوگل، این شبکه را ایجاد کرد.

شبکه لایت کوین در 7 اکتبر 2011 راه‌اندازی شد. در ابتدا به عنوان «نقره» یا ملکه بازار نامگذاری شد. بلاک چین لایت کوین بر اساس یک پروتکل منبع باز است که به هر کسی اجازه می‌دهد کد را مشاهده یا تغییر دهد و نسخه خود را بسازد.

ارز لایت کوین شباهت‌های زیادی به بیت کوین دارد؛ اما تفاوت‌های اساسی را نیز در بر می‌گیرد:

• لایت کوین زمان ساخت بلاک سریع‌تری دارد، به این معنی که می‌توانید کوین‌های بیشتری را سریع‌تر از شبکه بیت کوین استخراج کنید.
• تراکنش‌ها سریع‌تر و کارمزدها کمتر از شبکه بیت کوین است.
• لایت کوین به جای الگوریتم‌های رمزگذاری SHA-256 که توسط بیت کوین استفاده می‌شود، از یک الگوریتم هش به نام Scrypt استفاده می‌کند. این امر، تسلط تولیدکنندگان سخت‌افزار ASIC را بر فرایند استخراج دشوارتر می‌کند.

هدف شبکه لایت کوین بهبود نقاط ضعف بیت کوین و حفظ نقاط قوت آن بود. این شبکه از لایتنینگ برای تسهیل تراکنش‌های سریع‌تر استفاده می‌کند. عرضه LTC به 84 میلیون کوین محدود شده است، با این هدف که اطمینان حاصل شود که آخرین لایت کوین و آخرین بیت کوین همزمان استخراج می‌شوند.

اتریوم چیست؟

اتریوم یک بلاک چین عمومی با ویژگی ماشین محاسباتی توزیع شده به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) است. به زبان ساده، اتریوم دارای عملکرد قرارداد هوشمند است، به این معنی که می‌توانید برنامه‌های کاربردی را بر روی آن بسازید. این شبکه که در اواخر سال 2013 توسط ویتالیک بوترین مطرح شد، در 30 جولای 2015 فعال شد.

اتریوم می‌تواند دارایی‌ها را توکن کند، بوت‌استرپ کند و تقریباً هر چیزی که روی آن ساخته شده باشد را ایمن کند. این شامل نام‌های دامنه، رأی‌گیری، مبادلات مالی، حاکمیت، تأمین مالی جمعی، قراردادها یا مالکیت معنوی است.

پلتفرم اتریوم ابزارهایی را برای ساخت و استقرار برنامه‌های DApp (غیرمتمرکز) در اختیار توسعه‌دهندگان قرار می‌دهد. DApps برنامه‌هایی هستند که در بالای ماشین مجازی اتریوم (EVM) اجرا می‌شوند. کاربران می‌توانند قراردادهای هوشمندی را مستقر کنند که در صورت برآورده شدن شرایط خاص به صورت خودکار اجرا می‌شوند.

تفاوت لایت کوین و اتریوم

موارد زیر از جمله تفاوت های لایت کوین و اتریوم هستند. درباره هریک از این تفاوت‌ها توضیحاتی ارائه شده است:

از پیوند بلاک‌چین و هوش مصنوعی، به پول می‌رسیم؟

جوابت تو شماره ۱۴ ماهنامه دامیننسه!

Please leave this field empty.

Δ

مکانیسم حفاظتی

تفاوت‌های زیادی بین اتریوم و لایت کوین وجود دارد. با این حال، آشکارترین آن‌ها مکانیسم حفاظتی Sybil است.

الگوریتم اثبات کار (PoW) و الگوریتم اثبات سهام (PoS) دو مکانیسم محبوب در این زمینه هستند. اثبات کار مکانیزمی است که برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه کدام نودها (ماینرها) حق دارند بلاک‌های جدید را به یک بلاک چین وصل کنند یا تراکنش‌ها را تأیید کنند، استفاده می‌شود. این نیاز به کاربرانی (ماینرها) دارد که قدرت محاسباتی را به حل مسائل پیچیده ریاضی اختصاص دهند تا ثابت کنند که «کار» را انجام داده‌اند.

هم لایت کوین و هم بیت کوین به مکانیسم PoW متکی هستند. در مقابل، اتریوم از اثبات سهام به عنوان مکانیزم حفاظتی Sybil خود استفاده می‌کند. اثبات سهام به کاربران این امکان را می‌دهد که کوین‌ها یا توکن‌های خود را برای تأیید بلاک‌های موجود در بلاک چین استیک کنند. با انجام این کار، به نسبت مقداری که قفل شده است، کوین‌های اضافی دریافت می‌کنند.

اتریوم در سپتامبر 2022 از PoW به مکانیسم PoS (که ادغام اتریوم یا اتریوم 2.0 نامیده می‌شود) منتقل شد. بر اساس گزارش‌های ConsenSys، این حرکت باعث کاهش 99.9 درصدی تولید اتریوم شده است. به این ترتیب، انتظار می‌رود که شبکه اتریوم ارزان‌تر، مقیاس‌پذیرتر و سازگار با محیط‌زیست نسبت به مکانیزم قدرتمند PoW مورد استفاده در بلاک چین لایت‌کوین باشد.

زبان برنامه‌نویسی و ماشین مجازی

سالیدیتی محبوب‌ترین زبان برنامه‌نویسی برای بلاک چین اتریوم است. این زبان برای ساخت و طراحی قراردادهای هوشمند بر روی پلتفرم‌های بلاک چین ایجاد شده است و یک زبان سطح بالا برای ایجاد برنامه‌های کاربردی در ماشین مجازی اتریوم است. Yul همچنین یکی دیگر از زبان‌های برنامه‌نویسی اتریوم است که زبان سطح پایینی است.

ماشین مجازی اتریوم (EVM) یک شبکه جهانی از نودها است که قراردادهای هوشمند را روی اتریوم اجرا می‌کند. EVM امنیت و اجرای برنامه‌ها را از طریق این شبکه جهانی از نودهای عمومی، که اساساً رایانه‌هایی هستند که نرم‌افزار EVM را اجرا می‌کنند، تضمین می‌کند.

از سوی دیگر، زبان برنامه‌نویسی لایت کوین C++ است که در بسیاری از پروژه‌های بلاک چین استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که این شبکه، ماشین مجازی ندارد، یعنی پیچیدگی محدودی برای برنامه‌نویسی دارد.

عدم تمرکززدایی شبکه

یکی دیگر از تفاوت لایت کوین و اتریوم، درجه تمرکززدایی شبکه مربوطه است. شبکه لایت کوین ذاتاً غیرمتمرکز است و توسط ماینرهایی که با تأیید تراکنش‌های روی بلاک چین، توکن لایت کوین (LTC) کسب می‌کنند، نگهداری می‌شود.

از سوی دیگر، اتریوم متمرکزتر از لایت کوین است. ویتالیک و سایر توسعه‌دهندگان آن را به عنوان جایگزینی برای بیت کوین ایجاد کردند زیرا می‌خواستند پلتفرمی برای برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) ایجاد کنند. توسعه‌دهندگان و ولیدیتورها همچنان پلتفرم را حفظ می‌کنند، اما تفاوت‌هایی بین آن‌ها در مورد میزان قدرت هر گروه بر پلتفرم وجود دارد.

هزینه تراکنش

هزینه‌های تراکنش یکی از مهم‌ترین معیارها هنگام انتخاب ارز دیجیتال است. اتریوم از گس برای اندازه‌گیری تلاش محاسباتی مورد نیاز برای اجرای تراکنش‌ها استفاده می‌کند.

این شبیه به محاسبه مقدار بنزینی است که برای رساندن یک ماشین از یک مکان به مکان دیگر لازم است. کاربرانی که توکن‌های اتر را ارسال می‌کنند، برای تکمیل تراکنش، هزینه گس پرداخت می‌کنند.

کاربران لایت کوین می‌توانند انتظار داشته باشند که حدود 0.03 یا 0.4 دلار به طور متوسط کارمزد تراکنش بپردازند، در حالی که میانگین کارمزد تراکنش بیت کوین حدود 7.60 دلار است. دلیلش این است که شبکه لایت‌کوین LTC را که از کارمزد تراکنش‌ها ناشی نمی‌شود، برای تشویق استخراج‌کنندگان کنار می‌گذارد، به این معنی که رقابت کمتری برای فضا در بلاک‌ها نسبت به بیت کوین وجود دارد. نتیجه کارمزد کمتر برای کاربر است که استفاده از آن را به عنوان ارز آسان‌تر می‌کند.

سرعت تراکنش

اتریوم دارای زمان بلاک 15 ثانیه است. در مقابل، لایت کوین دارای زمان بلاک 2.5 دقیقه است که بلاک‌های جدید بعد از هر 2.5 دقیقه ایجاد می‌شود. تراکنش‌های متعدد را می‌توان در هر دقیقه در پلتفرم لایت کوین تایید کرد.

در مقایسه با اتریوم، استخراج لایت کوین به استخراج بلاک‌های جدید نیاز دارد که سرعت تراکنش را کاهش می‌دهد (۵۴ در ثانیه)، با بلاک‌های جدیدی که بعد از هر ۲.۵ دقیقه ایجاد می‌شوند.

پشتیبانی از DApp و NFT

وقتی صحبت از پشتیبانی DApp به میان می‌آید، اتریوم در این زمینه پیشتاز است و بهترین بلاک چین برای ساخت DApp است. علی‌رغم رشد چندین بلاک چین رقیب، اکثر توسعه‌دهندگان هنوز ترجیح می‌دهند که DApps را بر روی اتریوم برای انواع خدمات بسازند.

لایت کوین در درجه اول یک کوین پرداخت است. پرداخت‌ها را برای مصرف‌کنندگان روزمره در دسترس قرار می‌دهد و استفاده از کریپتو را برای پرداخت در فروشگاه‌هایی مانند استارباکس یا آمازون آسان‌تر می‌کند.

در رابطه با NFT ها، اتریوم با بالاترین ارزش بازار کلکسیون‌های NFT در بین تمام بلاک چین‌ها، بار دیگر پیشتاز است. لایت کوین نیز از NFT ها، به ویژه Ordinals، از فوریه 2023 پشتیبانی می‌کند.

اتریوم همچنان پروتکل غالب دیفای است و به شدت بر قراردادهای هوشمند تمرکز کرده است. در مقابل، لایت کوین، یکی از قدیمی‌ترین و معتبرترین رمزارزها، برای بهبود، اما به طور کلی‌تر، تقلید از بیت‌کوین طراحی شده است. نکته اصلی در نبرد لایت کوین و اتریوم این است که هر دو شبکه‌هایی به خوبی تثبیت شده هستند. انتخاب شبکه و/یا رمز ارزی که ترجیح می‌دهید به فعالیت‌ها و اهداف شما در اکوسیستم وب 3 بستگی دارد.