آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چگونه می‌توان حتی با سرمایه‌ای اندک، در دارایی‌های ارزشمندی مانند سهام شرکت‌های خصوصی، املاک و مستغلات، یا حتی پروژه‌های پرسود، سهمی داشته باشید؟ پاسخ به این سوال در مفهوم نوظهوری به نام توکن اوراق بهادار (Security Token) نهفته است.
در این مقاله از آکادمی بیت پین، قصد داریم به زبانی ساده و جامع، شما را با توکن‌های اوراق بهادار آشنا کنیم. در ابتدای این مقاله به این سوال پاسخ داده‌ایم که توکن اوراق بهادار چیست و سپس تفاوت آن با سایر توکن‌ها، مزایا و چالش‌های این توکن را به طور کامل بررسی کرده‌ایم.
توکن اوراق بهادار یا Security Token چیست؟
توکن اوراق بهادار (Security Token) نوعی توکن است که بر بستر یک شبکه بلاک چین (مانند اتریوم، پالیگان یا سایر شبکه‌های سازگار) ساخته می‌شود و نمایانگر مالکیت حقوقی بر یک دارایی واقعی و قابل سرمایه‌گذاری است.
این دارایی‌های پایه می‌توانند طیف وسیعی را شامل شوند، از جمله:
- سهام یک شرکت خصوصی یا عمومی
- اوراق قرضه و سایر ابزارهای بدهی
- سهمی از املاک و مستغلات
- سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری
- حقوق مالکیت معنوی، مانند حق امتیاز آثار هنری یا اختراع
- سهمی از درآمدهای آتی یک پروژه
نکته کلیدی که توکن‌های اوراق بهادار را از سایر انواع دارایی‌های دیجیتال متمایز می‌کند، ماهیت آن‌ها به‌عنوان قرارداد سرمایه‌گذاری است. این بدان معناست که این نوع توکن‌ها همچون اوراق بهادار در بازار سنتی، تحت نظارت دقیق قوانین و مقررات مالی کشورها قرار می‌گیرند.
در ایالات متحده، یکی از شناخته‌شده‌ترین معیارها برای تشخیص اینکه آیا یک ابزار مالی (از جمله توکن) اوراق بهادار محسوب می‌شود یا خیر، تست هاوی (Howey Test) است.
این تست که از یک پرونده دیوان عالی ایالات متحده در سال ۱۹۴۶ نشأت گرفته، یک تراکنش را قرارداد سرمایه‌گذاری (و در نتیجه اوراق بهادار) تلقی می‌کند اگر چهار شرط زیر را برآورده سازد:
- سرمایه‌گذاری پول (Investment of Money): باید یک سرمایه‌گذاری واقعی پول یا ارزش معادل آن صورت گرفته باشد.
- در یک شرکت مشترک: سرمایه‌گذاری باید در یک شرکت یا پروژه مشترک انجام شده باشد، به‌طوری‌که منافع سرمایه‌گذاران به هم گره خورده باشد.
- انتظار سود معقول: سرمایه‌گذار باید انتظار داشته باشد که از این سرمایه‌گذاری سودی به دست آورد.
- حاصل از تلاش دیگران: سود مورد انتظار باید عمدتاً از تلاش‌های مدیریتی یا کارآفرینانه شخص ثالث (تیم توسعه‌دهنده یا مدیران پروژه) حاصل شود، نه از تلاش خود سرمایه‌گذار.
اگر یک توکن این معیارها را برآورده کند، به‌عنوان اوراق بهادار طبقه‌بندی شده و باید از مقررات مربوطه، از جمله ثبت نزد نهادهای نظارتی (مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا یا SEC) و الزامات مربوط به افشا و احراز هویت سرمایه‌گذاران (KYC/AML) تبعیت کند.
توکن‌های اوراق بهادار معمولاً از طریق فرایندی به نام عرضه توکن اوراق بهادار (Security Token Offering – STO) منتشر می‌شوند. STOها در مقایسه با عرضه اولیه کوین (ICO) که در گذشته بسیار رایج بودند، بر رعایت مقررات و شفافیت قانونی، تأکید بیشتری دارند. در نهایت، این توکن‌ها با بهره‌گیری از قرارداد هوشمند برنامه‌ریزی و اجرا می‌شوند.
تفاوت توکن اوراق بهادار با سایر توکن‌ها در چیست؟
درک تمایز بین انواع مختلف توکن‌ها برای هر سرمایه‌گذاری در فضای دارایی‌های دیجیتال حیاتی است. در ادامه به مقایسه توکن اوراق بهادار با رایج‌ترین انواع دیگر توکن‌ها می‌پردازیم:
توکن اوراق بهادار (Security Token)
- هدف اصلی: نماینده مالکیت قانونی در یک دارایی واقعی یا جریان درآمدی؛ اساساً یک قرارداد سرمایه‌گذاری با هدف کسب سود.
- ارزش ذاتی: ارزش این نوع توکن مستقیماً به ارزش دارایی پایه، عملکرد مالی آن شرکت یا پروژه و حقوقی که به دارنده اعطا می‌کند (مانند سود سهام یا بهره) بستگی دارد.
- چارچوب نظارتی: تحت نظارت شدید قوانین اوراق بهادار کشورها قرار دارد. نیازمند ثبت، افشای اطلاعات، و رعایت رویه‌های احراز هویت (KYC) و مبارزه با پولشویی (AML).
توکن کاربردی (Utility Token)
- هدف اصلی: ارائه دسترسی به یک محصول، سرویس یا پلتفرم خاص در یک اکوسیستم مبتنی بر بلاک چین. این توکن‌ها برای استفاده در شبکه طراحی شده‌اند، نه لزوماً برای سرمایه‌گذاری.
- ارزش ذاتی: ارزش توکن کاربردی عمدتاً به میزان تقاضا برای محصول یا سرویس مرتبط و کاربرد آن در شبکه بستگی دارد. با افزایش کاربران و کاربرد شبکه، تقاضا برای توکن کاربردی می‌تواند افزایش یابد.
- چارچوب نظارتی: در حالت ایدئال، تحت نظارت قوانین اوراق بهادار قرار نمی‌گیرند، اما اگر ویژگی‌های سرمایه‌گذاری از خود نشان دهند (مثلاً اگر با انتظار سود از تلاش دیگران خریداری شوند)، ممکن است توسط نهادهای نظارتی به‌عنوان اوراق بهادار طبقه‌بندی شوند.
توکن پرداخت (Payment Token)
- هدف اصلی: عمل کردن به‌عنوان وسیله مبادله، واحد حساب یا ذخیره ارزش، مشابه ارزهای فیات سنتی اما بر بستر فضای دیجیتال و غیرمتمرکز.
- ارزش ذاتی: ارزش این توکن‌ها عمدتاً بر اساس عرضه و تقاضا در بازار، پذیرش عمومی و اعتماد به شبکه تعیین می‌شود.
- چارچوب نظارتی: قوانین مربوط به انتقال پول، پولشویی و تأمین مالی تروریسم ممکن است در مورد آن‌ها اعمال شود. برخی کشورها در حال تدوین چارچوب‌های نظارتی خاص برای ارزهای دیجیتال هستند.
- مثال عملی: بیت کوین (BTC) برای پرداخت و ذخیره ارزش، یا استیبل‌کوین‌هایی مانند تتر (USDT) که ارزش خود را به یک دارایی دیگر (معمولاً دلار آمریکا) پیوند می‌زنند.
توکن غیرمثلی (Non-Fungible Token – NFT)
- هدف اصلی: نماینده مالکیت یک دارایی دیجیتال یا فیزیکی منحصربه‌فرد و غیرقابل تعویض. هر ان اف تی دارای ویژگی‌های متمایزی است که آن را از سایر توکن‌ها، حتی در همان مجموعه، جدا می‌کند.
- ارزش ذاتی: ارزش NFT به کمیابی، منحصربه‌فرد بودن، مالکیت معنوی و تقاضای بازار برای آن دارایی خاص بستگی دارد.
- چارچوب نظارتی: وضعیت نظارتی NFTها هنوز در حال تکامل است. اکثر ان اف تی‌ها (مانند آثار هنری دیجیتال یا آیتم‌های کلکسیونی) معمولاً اوراق بهادار محسوب نمی‌شوند، اما اگر یک NFT با وعده سود حاصل از تلاش دیگران عرضه شود یا نشان‌دهنده سهمی در یک سرمایه‌گذاری باشد (مانند NFT های کسری از املاک)، می‌تواند تحت قوانین اوراق بهادار قرار گیرد.
- مثال عملی: یک اثر هنری دیجیتال، یک آیتم درون بازی، یک قطعه موسیقی یا حتی سند مالکیت یک کالای فیزیکی منحصربه‌فرد.
انواع توکن‌های اوراق بهادار
توکن‌های اوراق بهادار می‌توانند اشکال مختلفی به خود بگیرند، بسته به نوع دارایی پایه‌ای که نمایندگی می‌کنند و حقوقی که به دارندگان خود اعطا می‌نمایند. مهم‌ترین انواع آن‌ها عبارت‌اند از:
توکن‌های سهامی (Equity Tokens)
این دسته از توکن اوراق بهادار نماینده مالکیت سهام در یک شرکت هستند. دارندگان توکن‌های سهامی، مشابه سهام‌داران سنتی، از حقوقی برخوردار می‌شوند که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- حق دریافت سود سهام (Dividends): در صورت سودآوری شرکت و تصمیم هیئت‌مدیره برای توزیع سود، دارندگان توکن سهمی از آن را دریافت می‌کنند.
- حق رأی (Voting Rights): مشارکت در تصمیم‌گیری‌های مهم شرکت، مانند انتخاب اعضای هیئت مدیره یا تصویب تغییرات اساسی.
- ادعایی بر دارایی‌های شرکت (Claim on Assets): در صورت انحلال شرکت، پس از پرداخت بدهی‌ها، دارندگان توکن‌های سهامی نسبت به دارایی‌های باقی‌مانده ادعا خواهند داشت.
توکنیزه کردن سهام می‌تواند فرایند جذب سرمایه را برای شرکت‌ها، به‌ویژه استارتاپ‌ها و شرکت‌های کوچک و متوسط، تسهیل کرده و دسترسی سرمایه‌گذاران بیشتری را به این فرصت‌ها فراهم آورد.
توکن‌های بدهی (Debt Tokens)
توکن‌های بدهی نماینده یک قرارداد وام یا اوراق قرضه هستند. در این حالت، سرمایه‌گذار با خرید توکن، به صادرکننده آن (یک شرکت، پروژه یا حتی دولت) وام می‌دهد. در ازای این وام، دارنده توکن معمولاً از حقوق زیر برخوردار است:
- دریافت بهره دوره‌ای: پرداخت‌های ثابت یا متغیر بهره در فواصل زمانی مشخص.
- بازپرداخت اصل پول: دریافت اصل مبلغ سرمایه‌گذاری شده در تاریخ سررسید توکن.
مثال‌هایی از این نوع توکن‌ها می‌تواند شامل اوراق قرضه شرکتی توکنیزه شده، وام‌های مسکن تجاری، یا حتی ابزارهای تأمین مالی پروژه‌های خاص باشد. توکن‌های بدهی می‌توانند شرایط بازپرداخت و نرخ بهره متنوعی داشته باشند.
توکن‌های دارایی‌های مشتقه (Derivative Tokens)
توکن‌های دارایی‌های مشتقه، ابزارهای مالی پیچیده‌تری هستند که ارزش خود را از یک دارایی پایه دیگر (مانند کالاها، ارزها، سهام، شاخص‌ها یا حتی سایر ارزهای دیجیتال) به دست می‌آورند، اما مستقیماً نماینده مالکیت آن دارایی نیستند.
قراردادهای فیوچرز (Futures)، آپشن (Options)، و سواپ ارزهای دیجیتال (Swaps) نمونه‌هایی از مشتقات سنتی هستند که می‌توانند توکنیزه شوند.
مزایای توکنیزاسیون مشتقات شامل افزایش شفافیت، کاهش ریسک طرف مقابل از طریق تسویه بر روی بلاک چین و دسترسی آسان‌تر برای سرمایه‌گذاران خرد به این بازارها است. به طور کلی این توکن‌ها معمولاً نیازمند درک عمیق‌تری از بازارهای مالی هستند و برای سرمایه‌گذاران باتجربه‌تر مناسب‌ترند.
توکن‌های ترکیبی (Hybrid Tokens)
همان‌طور که از نامشان پیداست، توکن‌های ترکیبی ویژگی‌های دو یا چند نوع توکن مختلف را با هم ترکیب می‌کنند. برای مثال، یک توکن ممکن است همزمان هم به‌عنوان یک توکن کاربردی برای دسترسی به خدمات یک پلتفرم عمل کند و هم به‌عنوان یک توکن سهامی، به دارندگان خود حق دریافت سود یا مشارکت در حاکمیت را بدهد.
تشخیص ماهیت دقیق این توکن‌ها و رعایت مقررات مربوطه از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا ممکن است تحت قوانین متعددی قرار گیرند.
مزایای استفاده از توکن‌های اوراق بهادار
ظهور توکن‌های اوراق بهادار مزایای قابل توجهی را هم برای صادرکنندگان و هم برای سرمایه‌گذاران به ارمغان می‌آورد:
- شفافیت و امنیت بالا: ثبت تراکنش‌ها در بلاک چین، امنیت و شفافیت را با کاهش تقلب و امکان ردیابی مالکیت، افزایش می‌دهد.
- کاهش هزینه‌ها و واسطه‌ها: خودکارسازی فرایندها با قراردادهای هوشمند و کاهش واسطه‌ها، منجر به صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود.
- افزایش نقدینگی دارایی‌ها: امکان معامله 24 ساعته در هفت روز هفته، مالکیت کسری و تسویه آنی، نقدشوندگی دارایی‌ها را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
- بهبود دسترسی و دموکراتیزه کردن سرمایه‌گذاری: با کاهش موانع ورود به بازار و ایجاد فرصت‌های جدید برای شرکت‌ها، سرمایه‌گذاری دموکراتیک‌تر و در دسترس‌تر می‌شود.
- انطباق‌پذیری برنامه‌ریزی‌شده: امکان برنامه‌ریزی و اجرای خودکار قوانین و مقررات در توکن‌ها، انطباق‌پذیری را تضمین می‌کند.
چالش‌ها و معایب سکیوریتی توکن ها
علی‌رغم پتانسیل عظیم، توکن‌های اوراق بهادار هنوز با چالش‌ها و معایبی روبرو هستند که سرمایه‌گذاران و صادرکنندگان باید از آن‌ها آگاه باشند:
- پیچیدگی‌های نظارتی و حقوقی: چارچوب‌های قانونی توکن‌های اوراق بهادار در بسیاری از کشورها هنوز در حال تکامل بوده و تفاوت‌های بین‌المللی، ریسک و پیچیدگی ایجاد می‌کند. این عدم قطعیت و تفاوت‌ها، انطباق با مقررات و تعیین صلاحیت قضایی را برای فعالان بازار، به‌ویژه در معاملات فرامرزی، دشوار می‌سازد.
- نیاز به زیرساخت‌های پیشرفته: معامله و نگهداری امن این توکن‌ها نیازمند پلتفرم‌های معاملاتی تخصصی و امن و همچنین داشتن یک کیف پول ارز دیجیتال سازگار است. این زیرساخت‌های حیاتی هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارند و ایجادشان مستلزم سرمایه‌گذاری و تخصص فنی و حقوقی بالایی است.
- پذیرش توسط سرمایه‌گذاران: بسیاری از سرمایه‌گذاران سنتی، چه نهادی و چه افراد، هنوز با فناوری توکن‌های اوراق بهادار و مزایای آن آشنایی کافی ندارند. احتیاط در پذیرش این نوآوری وجود دارد و آموزش، ایجاد شفافیت و اعتمادسازی برای جلب مشارکت گسترده آن‌ها فرایندی زمان‌بر است.
- چالش نقدینگی اولیه: تا زمانی که بازار توکن‌های اوراق بهادار به بلوغ و حجم معاملات کافی نرسد، برخی از این توکن‌ها ممکن است با مشکل نقدینگی پایین در بازارهای ثانویه مواجه شوند. این امر می‌تواند خرید و فروش سریع و با قیمت منصفانه را برای سرمایه‌گذاران، به‌ویژه برای توکن‌های کمتر شناخته‌شده، دشوار کند.
- چالش‌های ارزیابی و استانداردسازی: تعیین ارزش منصفانه برای توکن‌های اوراق بهادار جدید، به‌ویژه آن‌هایی که نماینده دارایی‌های نوظهور یا مدل‌های کسب‌وکار نوین هستند، می‌تواند پیچیده باشد. فقدان استانداردهای فنی و مدیریتی واحد و جهانی برای صدور و مدیریت این توکن‌ها، منجر به مشکلات سازگاری و قابلیت همکاری بین پلتفرم‌ها و سیستم‌های مختلف می‌شود.
مقایسه توکن‌های اوراق بهادار با اوراق بهادار سنتی
جدول زیر به‌طور خلاصه تفاوت‌های کلیدی بین اوراق بهادار سنتی و توکن‌های اوراق بهادار را نشان می‌دهد:
| ویژگی | اوراق بهادار سنتی | توکن‌های اوراق بهادار (Security Tokens) |
| بستر و فرمت | عمدتاً کاغذی یا ثبت دیجیتال متمرکز | دیجیتال، مبتنی بر بلاکچین، ثبت توزیع‌شده |
| نحوه صدور | فرایندهای پیچیده، طولانی و پرهزینه، نیاز به بانک‌های سرمایه‌گذاری و سایر واسطه‌ها | فرایند دیجیتال (STO)، به صورت بالقوه سریع‌تر، ارزان‌تر و با واسطه‌های کمتر |
| مالکیت و انتقال | ثبت متمرکز توسط نمایندگان انتقال، انتقال کند و با کارمزد | ثبت شفاف و تغییرناپذیر در بلاک چین، انتقال همتا به همتا، سریع و کم‌هزینه‌تر |
| نقدینگی | محدود به ساعات کاری بازارهای رسمی، بازارهای خاص و متاثر از سایر موانع جغرافیایی | پتانسیل معاملات ۲۴/۷، دسترسی جهانی، مالکیت کسری برای دارایی‌های غیرنقدشونده، بازارهای ثانویه نوظهور |
| شفافیت | محدود، وابسته به گزارش‌های دوره‌ای و افشای اطلاعات توسط شرکت‌ها | بسیار بالا، تمام تراکنش‌ها و سوابق مالکیت (با رعایت حریم خصوصی) قابل ردیابی و حسابرسی عمومی در بلاک چین |
| واسطه‌ها | متعدد (کارگزار، بانک، متولی، اتاق پایاپای، نماینده انتقال و غیره) | کاهش قابل توجه تعداد واسطه‌ها به لطف قراردادهای هوشمند |
| هزینه‌ها | کارمزدهای بالا برای صدور، معامله، تسویه، نگهداری و مدیریت | پتانسیل کاهش چشمگیر هزینه‌ها در تمام مراحل چرخه عمر اوراق بهادار |
| امنیت | ریسک تقلب، جعل و خطای انسانی در سیستم‌های متمرکز، امنیت فیزیکی اسناد | امنیت بالا به لطف رمزنگاری و ماهیت بلاک چین، اما همراه با ریسک‌های جدید مرتبط با امنیت سایبری قراردادهای هوشمند و کیف پول‌ها |
| مقررات و انطباق | چارچوب‌های قانونی تثبیت‌شده و شناخته‌شده | طراحی شده برای انطباق با چارچوب‌های قانونی موجود، اما با چالش‌های تطبیق قوانین قدیمی با فناوری جدید؛ انطباق برنامه‌ریزی‌شده |
| دسترسی سرمایه‌گذار | اغلب محدود به سرمایه‌گذاران نهادی یا واجد شرایط خاص برای برخی عرضه‌ها | پتانسیل دسترسی گسترده‌تر برای سرمایه‌گذاران خرد از طریق مالکیت کسری و پلتفرم‌های آنلاین (با رعایت مقررات) |
| تسویه معاملات | چند روز کاری پس از ثبت معامله | آنی و در لحظه |
مراحل سرمایه‌گذاری در توکن‌های اوراق بهادار
سرمایه‌گذاری در توکن امنیتی یا سکیوریتی توکن‌ها نیازمند دقت، تحقیق و درک صحیح از ریسک‌ها و فرصت‌ها است. اگرچه این بازار هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد، مراحل کلی زیر می‌تواند راهنمای شما باشد:
- آموزش و تحقیق جامع
پیش از هرگونه سرمایه‌گذاری، تحقیق کامل در مورد پروژه، شرکت صادرکننده و دارایی پایه ضروری است. پیشنهاد می‌کنیم در هر پروژه، وایت پیپر، تیم مدیریتی، مدل کسب‌وکار و چشم‌انداز رشد را بررسی کنید.
همچنین، اطمینان حاصل کنید که پروژه با مقررات قانونی در حوزه‌های قضایی مرتبط سازگار است و توکنومیکس (نحوه توزیع، عرضه کل و حقوق توکن) و ریسک‌های مختلف (تجاری، بازار، فناوری) را به‌دقت ارزیابی نمایید.
- یافتن پلتفرم‌های معتبر و قانونمند
توکن‌های اوراق بهادار معمولاً در صرافی‌های رایج ارز دیجیتال لیست نمی‌شوند. پس برای خرید و فروش آن‌ها باید به دنبال پلتفرم‌های تخصصی عرضه اولیه توکن اوراق بهادار (STO) یا صرافی‌های توکن اوراق بهادار باشید.
این پلتفرم‌ها باید با مقررات سازگار بوده، فرایندهای احراز هویت قوی داشته و مجوزهای لازم را از نهادهای نظارتی کسب کرده باشند.
- تکمیل فرایند احراز هویت
به دلیل ماهیت اوراق بهادار این توکن‌ها و برای جلوگیری از فعالیت‌های غیرقانونی مانند پولشویی، ملزم به طی کردن مراحل کامل احراز هویت مشتری هستید. این فرایند شامل ارائه مدارک شناسایی معتبر، اثبات آدرس و گاهی اطلاعاتی درباره منبع وجوه شما است.
- انتخاب و راه‌اندازی کیف پول مناسب
برای نگهداری امن توکن‌های اوراق بهادار، به بهترین کیف پول ارز دیجیتال نیاز دارید که از استاندارد توکن مربوطه (مانند ERC-20 یاERC-1400) پشتیبانی کند. اگرچه برخی پلتفرم‌ها کیف پول داخلی ارائه می‌دهند، استفاده از ولت‌های شخصی (کیف پول نرم افزاری یا ولت سخت افزاری) برای کنترل کامل بر دارایی‌ها و حفاظت از کلیدهای خصوصی توصیه می‌شود.
- انجام سرمایه‌گذاری و مدیریت دارایی
پس از تکمیل مراحل قبلی، انتخاب پروژه و پلتفرم مناسب و تأمین مالی حساب خود، می‌توانید توکن‌های اوراق بهادار مورد نظر را خریداری کنید.
توکن‌ها پس از خرید به کیف پول شما منتقل می‌شوند. به خاطر داشته باشید که سرمایه‌گذاری در این توکن‌ها، به‌ویژه در مراحل اولیه، ممکن است با ریسک نقدینگی (دشواری در فروش سریع) همراه باشد.
کلام پایانی
توکن‌های اوراق بهادار بدون شک نماینده یک جهش قابل توجه در تکامل بازارهای مالی و سرمایه‌گذاری هستند. آن‌ها با ادغام نوآوری‌های برآمده از مفهوم بلاک چین مانند شفافیت، امنیت و کارایی، با چارچوب‌های قانونی و حمایتی اوراق بهادار سنتی، پتانسیل ایجاد انقلابی در نحوه دسترسی به سرمایه برای کسب‌وکارها و فرصت‌های سرمایه‌گذاری برای عموم مردم را دارند.
مزایایی چون افزایش نقدینگی برای دارایی‌های غیرنقدشونده، کاهش هزینه‌ها، تسویه سریع‌تر و دموکراتیزه کردن دسترسی به سرمایه‌گذاری، در این بازار بسیار جذاب هستند.
با این حال، همانند هر فناوری نوظهور دیگری، مسیر پیش رو برای این نوع توکن‌ها، خالی از چالش نیست. پیچیدگی‌های نظارتی، نیاز به توسعه زیرساخت‌های قوی و امن، آموزش بازار و مدیریت ریسک‌های جدید، از جمله موانعی هستند که توکن امنیتی در ادامه مسیر خود، باید بر آن‌ها غلبه کند.
در این مقاله از آکادمی بیت پین، سعی داشتیم تا هرآنچه در خصوص توکن امنیتی مهم است را با شما به اشتراک بگذاریم. اگر سوالی در خصوص توکن امنیتی دارید، خوشحال می‌شوید با ما و سایر خوانندگان این مقاله در ارتباط باشید.
سوالات متداول
- توکن اوراق بهادار چیست؟
Security Token یک توکن دیجیتالی بر بستر بلاک چین است که نشان دهنده مالکیت در یک دارایی واقعی قابل سرمایه‌گذاری است. این نوع توکن‌ها تحت نظارت قوانین اوراق بهادار قرار می‌گیرند.
- تفاوت توکن اوراق بهادار با توکن کاربردی چیست؟
توکن اوراق بهادار یک قرارداد سرمایه‌گذاری با انتظار سود بوده که تابع مقررات خاصی است. در مقابل، توکن کاربردی، برای دسترسی به محصول یا سرویس در یک اکوسیستم طراحی شده است.
- چگونه می‌توان در سکیوریتی توکن‌ها سرمایه‌گذاری کرد؟
شما می‌توانید از طریق پلتفرم‌ها و صرافی‌های تخصصی که الزامات قانونی (KYC/AML) را رعایت می‌کنند، انواع توکن اوراق بهادار را خریداری نمایید.
- مزایای استفاده از توکن‌های اوراق بهادار چیست؟
افزایش شفافیت و امنیت، کاهش هزینه‌ها، افزایش نقدینگی دارایی‌ها، تسویه سریع‌تر معاملات و دموکراتیزه کردن دسترسی به سرمایه‌گذاری، بخشی از مزایای این نوع توکن است.
- آیا توکن‌های اوراق بهادار تحت نظارت قانونی هستند؟
بله، این توکن‌ها ابزارهای مالی هستند و باید با تمامی قوانین و مقررات اوراق بهادار در حوزه‌های قضایی مربوطه، مطابقت داشته باشند.
