تفاوت استیبل کوین ها چیست؟ مزایا و معایب استیبل کوین ها

بسیاری از کارشناسان حوزه کریپتوکارنسی (cryptocurrency)، سال ۲۰۲۱ میلادی را سال پروژه‌های دیفای می‌دانند؛ اما، مشخصاً بدون وجود استیبل کوین‌ ها امکان دریافت‌های سودهای کلان در این حوزه برای معامله گران وجود ندارد.

به طور کلی، ماهیت بازارهای مالی نظیر بورس، فارکس و به‌ویژه ارزهای دیجیتال پر از فراز و نشیب است و هیچکدام از نمادها، ارزشی ثابت و پایدار ندارند. به همین دلیل است که اغلب معامله‌گران حرفه‌ای در بازار کریپتوکارنسی، استیبل کوین ها را موهبتی جهت ذخیره‌سازی سودهای سرسام‌آور می‌دانند.

اما استیبل کوین چیست؟ چه تفاوتی بین آن‌ها وجود دارد؟ با ما همراه باشید تا پاسخ تمام سوالات خود را در خصوص استیبل کوین دریافت کنید.

استیبل کوین چیست؟

استیبل کوین ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که بر خلاف نوساناتی که به‌طور معمول در قیمت ارزهای رمزنگاری دیده می‌شود، در طول زمان دارای ارزش ثابتی هستند.

برای دستیابی به این ارزش پایدار، استیبل‌کوین با پول‌های واقعی یا همان ارزهای فیات هم‌ارزش یا به اصطلاح کالاترالایزد (collateralized) می‌شوند؛ این بدان معناست که تعداد کل سکه‌های استیبل‌کوین‌ در گردش توسط دارایی‌های ذخیره شده پشتیبانی می‌شود. مثلا، به ازای هر یک واحد استیبل کوین، یک دلار در صندوق امانات ذخیره می‌شود. بنابراین، برای ثابت نگه داشتن ۱ میلیارد واحد استیبل‌کوین به ۱ میلیارد دلار وثیقه نیاز است.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال باثبات یا استیبل کوین چیست؟ آشنایی با انواع استیبل کوین‌ها

خاصیت پایداری استیبل کوین ها (Stablecoins) برای معامله‌گران ارزهای دیجیتال در مواقع بی ثباتی بازار بسیار ارزشمند بوده تا از ضررهای احتمالی جلوگیری کرده و سود خود را در روند نزولی بازار یا به اصطلاح بازار خرسی حفظ کنند؛ به‌طوری که با آغاز روند نزولی بازار تمام بیت‌کوین‌های خود را تبدیل به استیبل کوین ها کرده و خود را از گزند ریزش‌های گاه و بی‌گاه بازار در امان نگه می‌دارند.

تفاوت استیبل کوین ها چیست؟

تفاوت اصلی بین ارز استیبل کوین و سایر توکن‌ها این است که سکه‌های پایدار در صورت نیاز توسط شرکت‌های ارائه دهنده به عنوان سکه‌ای ثابت و غیرقابل فرار، ضرب می‌گردد.

عرضه استیبل کوین ها به‌طور معمول با توجه به شرایط بازار تنظیم می‌شود و اکثر آنها توسط شرکت‌های مطرح یا توسعه‌دهندگان توکن‌های مادر نظیر اتریوم، بایننس کوین و… صادر می‌شوند. به طور مثال، در زمان نگارش این مطلب تعداد کل سکه‌های استیبل کوین USDT/Tether حدود ۶۵ میلیارد دلار است. یعنی ۶۵ میلیارد دلار ارز فیات به عنوان وثیقه (ارز پشتیبان) در صندوق امانت برای همیشه ذخیره شده است. اما در سال ۲۰۱۸ این تعداد در حدود ۲۰ میلیارد دلار بود، زیرا در آن زمان ارزش کل بازار کریپتو حدود ۲۰۰ میلیارد دلار تخمین زده می‌شد. در حال حاضر با توجه به ارزش ۲ تریلیون دلاری بازار حتی نیاز به ضرب ارز استیبل کوین بیشتری است.

انواع استیبل کوین ها

راه‌های بسیار دیگری نیز وجود دارد که ممکن است ارزش سکه‌های پایدار با دارایی‌های فیزیکی نظیر نفت و طلا ضمانت شوند. هدف همه آن‌ها نیز اطمینان از ثبات قیمت است. در ادامه برخی از انواع استیبل کوین ها را به شما معرفی می‌کنیم.

انواع استیبل کوین های ارز دیجیتال

از پیوند بلاک‌چین و هوش مصنوعی، به پول می‌رسیم؟

جوابت تو شماره ۱۴ ماهنامه دامیننسه!

Please leave this field empty.

Δ

۱- استیبل کوین های پشتیبانی شده توسط ارز فیات

به‌طور معمول، استیبل کوین ها با ارزهای فیات مانند دلار آمریکا (USD) پشتیبانی می‌شوند که ارزش هر نماد آن با ارزش روز دلار سنجیده و توسط یک سرپرست مرکزی نظیر بانک نگه‌داری می‌شود.

استیبل کوین تتر (USDT/Tether) نمونه‌ای از سکه‌های پایدار پشتیبانی شده توسط ارز فیات است.

۲- استیبل کوین های دارای پشتوانه کالا

یک ارز استیبل کوین با وثیقه کالا به‌طور تقریبی مشابه یک استیبل کوین با وثیقه فیات (Fiat) عمل می‌کند؛ با این تفاوت که برخی از کالاها مانند طلا، نقره یا حتی یک کیلوگرم موز پشتیبانی می‌شود.

۳- استیبل کوین های پشتیبانی شده توسط رمز ارز

استیبل کوین های پشتیبانی شده توسط رمز ارز به مواردی گفته می‌شود که با توکن‌های خاصی پشتیبانی می‌شوند. این استیبل‌ کوین ها تنها ۱ سال از طرح اولیه آن‌ها می‌گذرد و بیشتر توسط توسعه‌دهندگان پروژه‌های دیفای به بازار معرفی شدند. استیبل کوین وای (VAI) نمونه‌ای از این نوع ارزهای پایدار است که توسط توکن‌های ونوس (Venus) پشتیبانی می‌شود. این به این معناست که با هر نوسان توکن ونوس، ارزش استیبل کوین VAI نیز دچار نوسان شدید می‌شود.

از استیبل کوین وای (VAI) صرفا جهت دریافت وام از پلتفرم ونوس استفاده می‌شود.

۴- استیبل کوین های بدون وثیقه

توکن‌های بدون وثیقه مبتنی بر الگوریتم‌های تولید شده به صورت مکانیکی هستند که قادر به تغییر حجم عرضه برای حفظ ثبات استیبل کوین هستند. آنها به قراردادهای هوشمند متکی هستند تا در صورت پایین آمدن قیمت، بلافاصله فرآیند توکن‌سوزی یا کاهش حجم را آغاز کنند که عکس این قضیه نیز صادق است. به‌طوری که در صورت افزایش ارزش ارز استیبل کوین، توکن‌های بیشتری را به بازار عرضه کنند.

مزایا و معایب استیبل کوین ها

با وجود قابلیت‌های فراوان توکن‌های پایدار، نقطه نظرات مختلفی در خصوص مزایا و معایب آن‌ها وجود دارد که در ادامه به مهمترین چالش‌ها و پتانسیل‌های ارزهای ثابت اشاره می‌کنیم.

معایب

۱- کمبود سرمایه

این نگرانی همواره وجود دارد که مبادا شرکت‌های عرضه کننده استیبل کوین ها اقدام به دستکاری ارزهای پشتیبان کنند. در صورت عدم اطمینان در مورد میزان ذخایر فیات که برای پشتوانه ارزش دارایی نگه‌داری می‌شود، خطر اخلال گسترده در بازار وجود خواهد داشت.

از آنجایی که قیمت استیبل کوین ها با دارایی‌های ذخیره شده تطبیق داده می‌شود، هر گونه دستبرد در وثیقه‌ها می‌تواند منجر به فاجعه‌ای بزرگ در بازار کریپتوکارنسی شود. این موضوع زمانی بحث‌برانگیز می‌شود که شرکت‌ها مدارک موثقی مبنی بر این که واقعاً دارای ذخایر کافی هستند به جامعه رمزنگاری ارائه ندهند.

۲- عدم ثبات قیمت به طور مستمر

اگرچه ارز استیبل کوین به عنوان دارایی دیجیتالی پایدار به بازار عرضه می‌شود، اما تحرکات بازار در گذشته نشان می‌دهد که ممکن است استیبل کوین ها نیز از نوسانات شدید بازار مصون نباشند.

هنگامی که بازار کریپتو در اکتبر ۲۰۱۸ وارد سراشیبی سقوط شد، ارز دیجیتال تتر به زیر ۱ دلار آمریکا نزول کرد. در اوایل ماه مارس ۲۰۲۰ نیز تتر در دوره‌ای از نوسانات شدید بازار به ۰٫۹۶ دلار آمریکا کاهش یافت.

مزایا

بزرگ‌ترین مزیت استیبل کوین ها ثابت بودن ارزش آن‌ها حتی در اوج نوسانات بازار است. بسیاری از معامله‌گران توانسته‌اند با تبدیل توکن‌های خود نظیر اتریوم و بیت کوین ارزش دارایی خود را حفظ کنند. البته معامله‌گران تنها با رصد کردن قیمت لحظه‌ ای ارز دیجیتال قادر به حفظ ارزش دارایی خود هستند. چراکه بازار کریپتو مدام در حال نوسان است، به طوری که در تایم فریم ۱ ساعته ممکن است بیش از ۵۰ درصد افت داشته باشد.

کدام استیبل کوین ها محبوب هستند؟

در بین استیبل کوین ها بیشترین میزان معاملات در اختیار ۳ ارز دیجیتال یعنی توکن تتر (Tether)، بایننس یو‌اس‌دی (BUSD) و استیبل کوین دای (Dai) است. در این بین شاید ارز دیجیتال دای کمی کاربرد بیشتری داشته باشد، زیرا یکی از اجزای مهم صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) به شمار می‌آید.

سازمان مستقل غیرمتمرکز میکردائو (MakerDAO) اواخر ماه دسامبر ۲۰۱۷ بود که استیبل کوین غیرمتمرکز خود را با نام تجاری دای (Dai) به بازار کریپتو عرضه کرد. Dai توکنی با استاندارد ERC20 اتریوم به ارزش یک دلار است که در بلاک‌چین اتریوم با استفاده از قرارداد هوشمند ساخته شده است.

معامله‌گران با خرید ارز دیجیتال دای قادرند در معاملات دیفای شرکت کرده و در کسری از ثانیه دارایی‌های خود را به استیبل کوین تبدیل کنند.

سخن پایانی

آینده استیبل کوین ها چه خواهد بود؟ در حالی که نمی‌توانیم به طور قطعی بگوییم نقطه عطف بعدی در دنیای استیبل کوین چه خواهد بود، به احتمال زیاد بسیاری از تحولات هیجان‌انگیز در سال‌های آینده برای علاقمندان به بازار کریپتو آشکار خواهد شد.

به لطف در اختیار داشتن چارچوب مقرراتی مناسب، استیبل کوین ها پتانسیل زیادی – نه تنها از نظر معاملات ارزهای دیجیتال، بلکه همچنین برای پر کردن شکاف سیستم‌های پرداخت سنتی در سراسر جهان دارد.