تعیین مرزها؛ تعریف مدیریت فعال و غیرفعال برای کریپتو

مدیریت فعال و غیرفعال برای کریپتو: چگونه سبک سرمایه‌گذاری خود را انتخاب کنید؟ در این مقاله، مزایا و معایب هر دو روش مدیریت فعال و غیرفعال برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال را بررسی می‌‌کنیم.

کریپتو دارایی دیجیتالی است که در سال‌های اخیر به عنوان گزینه‌ای جذاب برای سرمایه‌گذاری مورد توجه بسیاری از  سرمایه‌گذاران قرار گرفته است. اما چگونه می‌توان در این بازار پرحرکت و پرخطر به طور موثر سرمایه‌گذاری کرد؟ آیا برای سرمایه‌گذاری در بازار رمزارزها، انتخاب مدیریت فعال عاقلانه‌ است؟ یا نوع غیرفعال آن منطقی‌تر به نظر می‌رسد؟

مدیریت فعال به معنای انجام تحلیل، انتخاب و تغییر دستورالعمل‌های سرمایه‌گذاری به صورت منظم است؛ در مقابل مدیریت غیرفعال به معنای دنبال کردن شاخصی یا استراتژی خودکاری بدون تغییرات زیاد است. هر دو روش نقاط قوت و ضعف خود را دارند و انتخاب هر کدام به هدف، ریسک‌پذیری و تجربه سرمایه‌گذار، بستگی دارد. پیش‌تر در مقاله‌های کندل‌های مومنتوم، کندل اینگالفینگ، شاخص میانگین محدوده واقعی (ATR) و نمودار رنگین کمان بیت کوین، با برخی از ابزار‌های تحلیل بازار مالی کریپتوکارنسی آشنا شدیم.

در این مقاله از بیت پین، تعریف، مزایا و معایب هر دو روش مدیریت فعال و غیرفعال برای کریپتو را بررسی خواهیم کرد. پس برای آشنایی بیشتر با این دو روش و نحوه انتخاب مناسب بین آن‌ها، با ما همراه باشید.

مدیریت فعال برای کریپتو چیست؟

مدیریت فعال برای کریپتو، روشی برای سرمایه‌گذاری است که در آن سرمایه‌گذار یا مدیر صندوق به صورت منظم و مبتنی بر تحلیل دارایی‌های دیجیتال، استراتژی‌ها و دستورالعمل‌های خود را تغییر می‌دهد؛ هدف نهایی در این روش، بازدهی بالاتر از شاخص یا بازار است. مدیران فعال معمولا از دانش تخصصی در زمینه بلاک چین و تحلیل کمّی روی زنجیره بهره می‌برند تا دارایی‌های دیجیتال پربازده و پرخطر را شناسایی و انتخاب کنند.

مدیریت فعال برای ارزهای دیجیتال هم همان مدیریت فعال برای کریپتو است. ارزهای دیجیتال، نوعی از دارایی‌های دیجیتال هستند که بر پایه فناوری بلاک چین و رمزنگاری ساخته شده‌اند. درواقع، همانطور که می‌دانید، کریپتو اصطلاحی عام است که به تمام دارایی‌های دیجیتال مبتنی بر بلاک چین اشاره دارد. بنابراین، مدیریت فعال برای ارزهای دیجیتال به معنای انجام تحلیل، انتخاب و تغییر دستورالعمل‌های سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال است.

به طور کلی، سرمایه‌گذاری فعال در ارزهای دیجیتال، توسط مدیرانی انجام می‌پذیرد که فرصت‌ها را شناسایی می‌کنند و هنگام روند نزولی بازارها وارد میدان می‌شوند تا دارایی‌های کاربران را مدیریت کرده و سود بیشتری برای آن‌ها به دست آورند. این مدیران با تحلیل تکنیکال یا تحقیق بنیادی شرایط سرمایه‌گذاری را سنجیده و با سرمایه‌گذاری بهتر و بازدهی بالاتری نسبت به شاخص کل مانند بورس یا سایر بازارهای مالی، سودآوری بیشتری را برای مشتریان خود به ارمغان می‌آورند.

استراتژی سرمایه‌گذاری با مدیریت فعال (Active Management) به‌شدت به نوع تحلیل مدیران و معامله‌گر بودن‌شان ارتباط دارد؛ اینکه بتوانند با توانایی‌های خود تصمیم‌های درستی بگیرند و روندهای سهم را پیش‌بینی کرده، سودآوری بیشتر داشته باشند، کاملا به تحلیل شخصی آن‌ها بستگی دارد. این مدیران فعال یا Active Managers باید ارتباط بسیار نزدیکی با بازار داشته تا سود بیشتری کسب کنند و شانس خود را برای معامله‌ای موفقیت‌آمیز و پرسود افزایش دهند؛ آن‌ها معتقدند که بازار بدون سود وجود ندارد و در هر شرایطی می‌توان از بازار سودآوری کرد.

مدیریت فعال برای کریپتو، مزایا و معایب خود را دارد. برخی از مزایای آن عبارت‌اند از:

• امکان بهره‌گیری از فرصت‌های بازار در زمان‌های نامطمئن و نوسانات قیمتی
• امکان سفارشی‌سازی سبک سرمایه‌گذاری بر اساس هدف، ریسک‌پذیری و تجربه سرمایه‌گذار
• امکان حفاظت از سرمایه در برابر رویدادهای منفی یا خطرات نامشخص

برخی از معایب مدیریت فعال برای کریپتو نیز عبارت‌اند از:

• هزینه‌های بالاتر ناشی از کارمزد، مالیات و هزینه تحلیل
• خطای انسانی یا عاطفی در تصمیم‌گیری
• عدم تضمین بازده بالاتر یا کمتر شدن خطر نسبت به شاخص یا بازار

مدیریت غیرفعال برای کریپتو چیست؟

مدیریت غیرفعال، مدیریت منفعل یا Passive Investing، در مقابل به سرمایه‌گذاری غیرفعال یا منفعلانه اشاره دارد. در مدیریت غیر فعال برای کریپتو، پرتفولیو یا سبد دارایی بلندمدتی ایجاد شده و مدیران به‌ندرت به خرید یا فروش دست می‌زنند. در این روش دیدگاه سرمایه‌گذاران، سرمایه‌گذاری بلندمدت بوده و اغلب افراد در این روش، ارز دیجیتالی مانند بیت کوین، را انتخاب می‌کنند که بنیادی بوده و نیازی به تغییر سریع آن نداشته باشند.

مدیریت غیرفعال برای کریپتو، روشی برای سرمایه‌گذاری است که در آن سرمایه‌گذار یا مدیر صندوق به صورت خودکار و بدون تغییرات زیاد، شاخصی یا استراتژی مشخصی را دنبال می‌کند. هدف از مدیریت غیرفعال، ارائه بازدهی مشابهی با شاخص یا بازار است. مدیران غیرفعال معمولا از ابزارهای خودکار و الگوریتم‌های تعیین شده برای توزیع و تعادل دارایی‌های دیجیتال خود استفاده می‌کنند. مدیریت غیرفعال برای کریپتو مزایا و معایب خود را دارد. برخی از مزایای آن عبارتند از:

در استراتژی سرمایه‌گذاری با روش مدیریت غیرفعال، مدیران معتقدند که هر چه خرید و فروش کمتری انجام شود، ریسک کمتری هم سبد دارایی‌ افراد را تهدید می‌کند و اشتباه و خطای کمتری هم رخ می‌دهد. این نوع استراتژی معمولاً براساس عملکردی شاخص پیش می‌رود. البته از آنجایی که Active Management یا مدیریت فعال هزینه و ریسک‌های معاملاتی بیشتری دارد، معمولاً هزینه‌های مدیریتی هم بسیار بالاتر از استراتژی‌های مدیریت غیرفعال است و درنتیجه دستمزد بیشتری هم دریافت می‌کنند.

دقت داشته باشید که در بازارهای بین‌المللی بازدهی مدیریت غیرفعال بیشتر بوده و همین ترتیب هم تمایل به این نوع استراتژی بلندمدت، در بازارهای مالی مانند بازارهای ارزهای دیجیتال بیشتر است.

تفاوت مدیریت فعال و غیرفعال برای کریپتو

از زمان ایجاد صندوق های شاخص یا همان EFTها، تخصیص بین مدیریت فعال و غیرفعال، موضوعی بحث‌برانگیز در بین سرمایه‌گذاران بوده و با گذشت زمان، مرز بین ابزارهای سرمایه‌گذاری فعال و غیرفعال برای دارایی سنتی، با بهره‌گیری از دهه‌ها تجزیه و تحلیل و توسعه محصول، بهتر تعریف شده‌اند. اما متأسفانه، هنوز نمی‌توان مرز بین مدیریت فعال و غیرفعال برای کریپتو را به راحتی مشخص کرد.

مشاورانی که امروزه در دارایی ثابت سرمایه‌گذاری می‌کنند، ضروتی برای انتخاب بین مدیریت فعال و غیرفعال یا منفعل احساس نمی‌کنند و بیشتر با تعیین میزان ریسک فعال برای مشتریان و انتخاب معقول‌ترین راهکار برای انجام این کار از چشم‌انداز دسترسی و ابزارهای سرمایه‌گذاری بسیار رقابتی، سر و کار دارند این کار برای مشاوران علاقه‌مند به دارایی‌های دیجیتال دوچندان چالش برانگیز است، زیرا گزینه‌های سرمایه‌گذاری «فعال» و «غیرفعال» هنوز به درستی تعریف نشده‌ و در کنار پیچیدگی‌های زیاد و این دارایی‌ها به راحتی هم در دسترس نیستند.

در ادامه، مدیریت فعال و غیرفعال برای کریپتو را در سه چشم‌انداز سرمایه‌گذاری در دسترس برای مشاوران، بررسی می‌کنیم؛ این سه دسته هر کدام مزایا و معایب خود را دارند.

خرید و نگه داشتن یک رمزارز

خرید و نگهداری ارزهای دیجیتال، سرویسی است که اغلب مستقیماً از طریق صرافی‌ها و پلتفرم‌هایی که حساب‌ها را جداگانه مدیریت می‌کنند، یعنی SMAها (مخفف Separately Managed Accounts) یا شرکت‌های سرمایه‌گذاری مورداعتماد (به ویژه در غیاب ETF‌های اسپات تأیید‌شده SEC) اجرا می‌شود، این روش ساده‌ترین راه برای افزودن دارایی‌های دیجیتال به پورتفولیو است و مزایای آن عبارت‌اند از:

• دسترسی مستقیم به کریپتو
• حجم پورتفولیوی کم برای مدیریت
• در دسترس‌تر بودن

در مقابل معایب خرید و نگه داشتن یک رمزارز، عبارت‌اند از:

• تنوع نداشتن
• در معرض دید قرار گرفتن مشتریان
• هزینه‌های مدیریتی بالا
• برخی خطرات ناخواسته

تفاوت مدیریت فعال و غیرفعال برای کریپتو در خرید و نگه داشتن یک رمزارز: این روش نشان‌دهنده مواجهه غیرفعال با زیرمجموعه ای از دارایی‌های دیجیتال (معمولا BTC و ETH) است که از تنوع و مزایای مدیریت فعال هم برخوردار نیست.

شاخص‌های خودکار

شاخص‌های خودکار، چارچوبی مبتنی بر قوانین را برای قرار گرفتن در معرض کریپتو با تعداد بیشتری از دارایی‌ها (اغلب ۱۰ تا ۲۵ دارایی برتر بر اساس ارزش بازار) فراهم کرده و به طور سیستماتیک تعادل مجدد را برای دستیابی به اهداف ساخت پرتفولیو ایجاد می‌کنند. در حال حاضر، سرمایه‌گذاران آمریکایی اغلب از طریق SMA‌های چند دارایی، به این محصولات دسترسی دارند؛ مزایای این چشم‌انداز عبارت‌اند از:

• بهبود تنوع و پتانسیل عملکردی بهتر نسبت به قرار گرفتن در معرض تنها یک ارز دیجیتال
• ساخت پورتفولیویی مبتنی بر قوانین و داشتن دید بهتری از بازار ارزهای دیجیتال

در مقابل معایب استفاده از شاخص‌های خودکار، عبارت‌اند از:

• گزینه‌های فعلی اغلب فاقد تخصیص‌های موضوعی یا بخش خاص یا سفارشی‌سازی شخصی هستند
• معمولاً فرآیند ورود به چنین سیستمی سخت‌تر است
• عملکرد ضعیف بالقوه در مقابل محصولات مدیریت‌شده فعال

تفاوت مدیریت فعال و غیرفعال برای کریپتو در شاخص‌های خودکار: در‌حالی‌که برخی به خاطر ماهیت خودکار (یعنی متعادل کردن مجدد) این زمینه را نوعی مدیریت فعال می‌دانند، اما درواقع کاملاً برابر مدیریت غیرفعال در دارایی سنتی عمل می‌کند.

مدیریت کمّی یا اختیاری

مدیران فعال استراتژی‌هایی می‌سازند که از تخصص اختیاری بلاک چین و تجزیه و تحلیل کمی روی زنجیره برای مواجهه‌ با شرایط پیچیده استفاده می‌کنند. این استراتژی‌ها اغلب از طریق صندوق‌های تامینی یا SMA‌های تخصصی در دسترس هستند. مزایای ارائه این استراتژی‌ها عبارت‌اند از:

• تخصص در سطح سازمانی برای دارایی فنی که به سرعت در حال توسعه است.
• پتانسیل عملکرد بهتر
• مدیریت ریسک و معامله برتر

معایب استفاده از مدیریت کمّی یا اختیاری هم عبارت‌اند از:

• وجود موانع دسترسی، مانند ظرفیت محدود یا نیاز به سرمایه‌گذاری بالا
• چالش‌برانگیز بودن انتخاب مدیر باسابقه در این حوزه
• امکان مشاهده دوره‌هایی از عملکرد ضعیف در مقابل مدیریت غیرفعال

تفاوت مدیریت فعال و غیرفعال برای کریپتو در مدیریت کمّی یا اختیاری: این استراتژی، نشان‌دهنده مدیریت فعال واقعی برای ارزهای دیجیتال و متناسب با استانداردهای دارایی‌های سنتی است.

تمرکز بر سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال

ماهیت در حال توسعه‌‌ی چشم‌انداز سرمایه‌گذاری در دارایی‌های دیجیتال، مرزبندی بین مدیریت فعال و غیرفعال و نحوه دسترسی به آن‌ها را در شرایطی گنگ و مبهم نگه می‌دارد. در نهایت، ارائه تعریفی واضح‌ برای مدیریت فعال و غیرفعال در کیپتو و چگونگی نحوه ارتباط آن‌ها با چارچوب‌های ارزیابی سرمایه‌گذاری سنتی، راهی است که به مشاوران کمک می‌کند تا با اطمینان بیشتری مناسب‌ترین راه‌حل‌های مناسب برای سرمایه‌گذاری در دارایی دیجیتال را به مشتریان خود توصیه کنند.

اقتصاد رفتاری در کریپتو؛ وقتی احساسات هم در تصمیم‌های مالی نقش دارند!

دامیننس ۱۷ رو همین حالا بخون.

Please leave this field empty.

Δ

گفتار پایانی

به‌طورکلی انتخاب نوع سرمایه‌گذاری و کمک گرفتن از مدیران خبره،‌ بیشتر به تایپ شخصیتی افراد برمی‌گردد که استراتژی هرکدام برای سرمایه‌گذاری بیشتر به‌صورت ریسک‌پذیر بوده یا سرمایه‌گذاری با ریسک کمتر را ترجیح می‌دهند؟ پس اشخاص قبل از انجام هرگونه معامله‌ای، ابتدا باید با نوع شخصیت خودی آشنا شوند؛ بنابراین چه به‌صورت Active Management عمل کنند و چه به‌صورت Passive Investing، در کل مهم بازدهی بهتر و قبول کردن سود و زیان این بازارها است. البته به‌صورت ترکیبی هم می‌توان از این نوع استراتژی‌ها بهره گرفت و بازدهی بهتری داشت.

پرسش‌های متداول

• آیا زمان در مدیریت فعال اهمیتی هم دارد؟

بله در کل بازه زمانی باید طبق خواسته مشتری انتخاب شود، اما معمولاً دیدگاه این نوع استراتژی به‌صورت کوتاه‌مدت و بین چند روز تا چند هفته متغیر است.

• من شخصیت محافظه‌کاری دارم فکر می‌کنید مدیریت فعال برایم انتخاب درستی باشد؟

البته تعیین میزان ریسک به خودتان بستگی دارد، ولی شاید گزینه بهتر برای شما مدیریت منفعل و معاملات در بازه زمان طولانی باشد مثلاً بین ۳ ماه تا ۶ ماه یا بیشتر.

• سبد دارایی بهتر است چگونه انتخاب شود؟

بهترین گزینه داشتن ۳ تا ۵ سهم است و بهتر است از تمام گروه‌ها و یا از تمام تکنولوژی‌ها به‌صورت ترکیبی برگزینید. البته مدیریت سرمایه را فراموش نکنید.