اصطلاح هارد فورک و سافت فورک به چه معنا است؟

وقتی از شما خواسته می‌شود برنامه یا اپلیکیشن بانک‌داری دیجیتال خود را در تلفن هوشمند خود به‌روز رسانی کنید، به احتمال زیاد روی گزینه تایید زده و آن را آپدیت می‌کنید. حتی ممکن است گوشی شما بدون اینکه متوجه شوید به طور خودکار به روز ‌شود. به هر حال، این یک فرآیند ضروری است و اگر آخرین نسخه نرم افزار مورد نظر را نصب نکنید، در معرض خطر عدم دسترسی به خدمات آن قرار خواهید گرفت.

در مورد رمزارزهای منبع باز، همه چیز بسیار متفاوت است. برای استفاده از بیت کوین نیازی به خواندن هر خط کدی ندارید، اما داشتن حق انتخاب برای این کار مهم است. همان‌طور که می‌بینید، هیچ سلسله مراتبی در اینجا وجود ندارد. علاوه بر این، هیچ بانکی وجود ندارد که بتواند به‌روزرسانی‌ها را انجام داده و تغییرات دلخواه خود را پیاده کند. در نتیجه، پیاده سازی ویژگی‌های جدید در شبکه های بلاک چین چالشی بزرگ خواهد بود.

در این مقاله، بررسی خواهیم کرد که چگونه می‌توان شبکه‌های ارزهای دیجیتال را علیرغم فقدان یک مرجع مرکزی ارتقا داد. برای این کار از دو مکانیسم مختلف استفاده می‌کنند: هارد فورک و سافت فورک.

چه کسی در شبکه بلاک چین تصمیم می‌گیرد؟

برای درک نحوه عملکرد فورک‌ها، مهم است که ابتدا شرکت کنندگان در فرایند تصمیم‌گیری (یا حکمرانی) شبکه را بشناسید.

در بیت کوین، می‌توانید به طور کلی بین زیر مجموعه‌های شرکت کنندگان، توسعه دهندگان، ماینرها و کاربران فول نود (Full Node) به طور دلخواه انتخاب کنید. در واقع این احزاب هستند که به شبکه کمک می‌کنند. نودهای سبک (به عنوان مثال، کیف‌های پولی که روی تلفن، لپ تاپ و غیره نصب شده‌اند) بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما از نظر شبکه واقعاً شرکت کننده به حساب نمی‌آیند.

توسعه دهندگان

توسعه‌دهندگان مسئول ایجاد و به‌روز رسانی کدها هستند. برای یک کوین معمولی شما، هر کسی می‌تواند در این فرآیند مشارکت داشته باشد. کد به صورت عمومی در دسترس است، بنابراین آن‌ها می‌توانند تغییرات را برای بررسی سایر توسعه دهندگان ارسال کنند.

ماینر‌ها

ماینرها در حقیقت وظیفه ایمن کردن شبکه را بر عهده دارند. آن‌ها کد ارز دیجیتال را اجرا می‌کنند و منابعی را برای افزودن بلاک‌های جدید به بلاک چین اختصاص می‌دهند. به عنوان مثال، در شبکه بیت کوین، آن‌ها این کار را از طریق سیستم اثبات کار (Proof of Work) انجام می‌دهند. ماینرها برای تلاش‌های خود به عنوان پاداش بلاک مزد می‌گیرند.

کاربران Full Node

خوب است بدانید که فول نودها (Full Node)، به نوعی ستون فقرات شبکه ارزهای دیجیتال هستند. آن‌ها بلاک‌ها و تراکنش‌ها را تأیید، ارسال و دریافت می‌کنند و علاوه بر آن، یک نسخه از بلاک چین را حفظ می‌کنند.

اغلب در این دسته بندی‌ها شاهد همپوشانی شبکه خواهید بود. به عنوان مثال، می‌توانید یک توسعه‌دهنده و یک کاربر Full Node یا یک ماینر و کاربر Full Node باشید. شما حتی می‌توانید هر سه یا هیچ کدام از آن نباشید. در واقع، بسیاری از کاربرانی که از نظر ما کاربران ارزهای دیجیتال هستند، هیچ یک از این نقش‌ها را بر عهده نمی‌گیرند. در عوض، آن‌ها ترجیح می‌دهند از نودهای سبک یا خدمات متمرکز استفاده کنند.

با نگاهی به توضیحات بالا، می‌توانید موارد قوی برای تصمیم‌گیری توسعه‌دهندگان و استخراج کنندگان برای شبکه ایجاد کنید. توسعه‌دهندگان کد را ایجاد می‌کنند، در واقع بدون آن‌ها، شما هیچ نرم‌افزاری برای اجرا و هیچ شخصی برای رفع اشکالات یا افزودن ویژگی‌های جدید نخواهید داشت. ماینرها نیز همانطور که گفتیم، شبکه را ایمن می‌کنند. بدون رقابت سالم در ماینینگ، این زنجیره ممکن است ربوده و یا متوقف شود.

با این حال، اگر این دو دسته سعی می‌کردند بقیه اعضای شبکه را قوی‌تر کنند تا هدفشان را دنبال کنند، پایان چندان خوبی را شاهد نبودیم. برای بسیاری، قدرت واقعی در Full Node ها متمرکز است. این تا حد زیادی تابعی از انتخاب شبکه است، به این معنی که کاربران می‌توانند نرم افزاری را که اجرا می‌کنند، انتخاب کنند.

توسعه‌دهندگان به خانه شما نفوذ نمی‌کنند و شما را مجبور نمی‌کنند که باینری‌های هسته بیت کوین (Bitcoin Core) را با زور اسلحه دانلود کنید. اگر ماینر‌ها برای اعمال تغییر ناخواسته در کاربران، نگرش راه من یا بزرگراه را اتخاذ کنند، کاربران قطعا گزینه بزرگراه را انتخاب می‌کنند.

این احزاب رئیس و همه کاره سیستم نیستند، بلکه تنها ارائه‌دهندگان خدمات‌اند. اگر مردم تصمیم بگیرند که دیگر از شبکه استفاده نکنند، ارزهای دیجیتال بازار ارزش خود را از دست خواهند داد. از دست دادن ارزش به‌طور مستقیم بر ماینرها تأثیر می‌گذارد (پاداش آن‌ها وقتی به دلار باشد ارزش کمتری دارد). در مورد توسعه‌دهندگان نیز، کاربران می‌توانند آن‌ها را نادیده بگیرند.

فول نود و لایت نود

ببینید، اینطور نیست که نرم‌افزار اختصاصی باشد. شما می‌توانید هرگونه ویرایش یا تغییراتی را که می‌خواهید انجام دهید، و اگر دیگران نرم افزار اصلاح شده شما را اجرا می‌کنند، می‌توانید ارتباط خوبی با آن‌ها برقرار کنید. در این صورت، شما نرم‌افزار را فورک کرده و یک شبکه جدید در این فرآیند ایجاد می‌کنید.

فورک چیست؟

یک سافت فورک در نقطه‌ای رخ می‌دهد که نرم افزار کپی و اصلاح می‌شود. پروژه اصلی ادامه دارد، اما اکنون از پروژه جدید که جهت متفاوتی دارد جدا شده است. فرض کنید که تیم وب سایت محتوای ارزهای دیجیتال مورد علاقه شما در مورد نحوه ادامه کار با یکدیگر اختلاف نظر داشتند. یکی از اعضای تیم ممکن است سایت را در دامنه دیگری تکرار کند. اما در آینده ، آن‌ها انواع مختلفی از محتوا را نسبت به نسخه اصلی ارسال می‌کنند.

این پروژه‌ها از یک زمینه مشترک ساخته می‌شوند و یک تاریخ مشترک دارند. درست مانند یک جاده که بعداً به دو قسمت تقسیم می‌شوند، اکنون یک واگرایی دائمی در مسیرهای آن‌ها وجود دارد. به عبارت ساده‌تر می‌توان گفت فورک‌ها به معنی منشعب شدن یا تقسیم شدن یک پروژه هستند.

توجه داشته باشید که این نوع موارد در پروژه‌های منبع باز زیاد اتفاق می‌افتند و مدت‌ها قبل از ظهور بیت کوین یا اتریوم اتفاق افتاده است. با این حال، تمایز بین هارد فورک و سافت فورک تقریباً منحصر به فضای بلاک چین است. بیایید کمی بیشتر در مورد آن‌ها بحث کنیم.

هارد فورک در مقابل سافت فورک

علیرغم داشتن نام‌های مشابه و در نهایت هدف یکسان، هارد فورک و سافت فورک تفاوت‌های قابل توجهی دارند. بیایید به هر یک نگاهی بیندازیم.

هارد فورک چیست؟

هارد فورک‌ها به‌روز رسانی‌های نرم‌افزاری هستند که با نسخه‌های پیشین خود ناسازگار هستند. به طور معمول، این موارد زمانی رخ می‌دهند که نودها قوانین جدیدی را به گونه‌ای اضافه می‌کنند که با قوانین نودهای قدیمی مغایرت دارد. نودهای جدید فقط می‌توانند با کاربرانی که نسخه جدید را اجرا می‌کنند ارتباط برقرار کنند. در نتیجه، زنجیره بلاکی تقسیم شده و دو شبکه مجزا ایجاد می‌کند: یکی با قوانین قدیمی و دیگری با قوانین جدید.

بنابراین اکنون دو شبکه به صورت موازی در حال اجرا هستند که هر دو به انتشار بلاک‌ها و تراکنش‌ها ادامه می‌دهند، اما با این تفاوت که دیگر روی یک بلاک چین کار نمی‌کنند. در واقع همه نودها، بلاک چین یکسانی تا نقطه فورک داشتند (و این سابقه باقی مانده است)، اما بعداً بلاک‌ها و تراکنش‌های متفاوتی خواهند داشت.

از آنجایی که تاریخچه مشترکی وجود دارد، اگر قبل از فورک دارایی خود را نگه داشته باشید، در هر دو شبکه کوین‌های خود را خواهید داشت. فرض کنید وقتی فورکی در بلوک 600000 رخ داد، 5 بیت کوین داشته اید.؛ شما می‌توانید آن 5 بیت کوین را روی زنجیره قدیمی در بلوک 600001 خرج کنید، اما آن‌ها در بلاک 600001 بلاک چین جدید خرج نشده‌اند. با فرض اینکه رمزنگاری تغییر نکرده است، کلیدهای خصوصی شما همچنان پنج سکه را در شبکه فورکی نگه می‌دارند.

نمونه‌ای از هارد فورک، فورک 2017 بود که بیت کوین را به دو زنجیره جداگانه تقسیم کرد، یکی  بیت کوین  و دیگری، بیت کوین کش. این فورک پس از بحث و جدل فراوان بر سر بهترین رویکرد برای مقیاس‌بندی رخ داد. طرفداران بیت کوین کش می‌خواستند اندازه بلاک را افزایش دهند، در حالی که طرفداران بیت کوین با این تغییر مخالف بودند.

همان‌طور که می‌دانید، افزایش اندازه بلاک مستلزم اصلاح قوانین است. این قبل از سافت فورک سگویت (SegWit) بود (به زودی در مورد آن بیشتر توضیح خواهیم داد)، بنابراین نودها فقط بلاک‌های کوچکتر از 1 مگابایت را می‌پذیرند. اگر یک بلاک 2 مگابایتی ایجاد کنید که در غیر این صورت معتبر بود، نود‌های دیگر همچنان آن را رد می‌کنند.

تنها نودهایی که نرم‌افزار خود را تغییر داده اند تا بلاک‌های بیش از 1 مگابایت را تغییر دهند، می‌توانند آن بلاک‌ها را بپذیرند. البته ، این امر آن‌ها را با نسخه قبلی ناسازگار می‌کند، بنابراین فقط نودهایی با تغییرات پروتکل یکسان می‌توانند ارتباط برقرار کنند.

سافت فورک چیست؟

سافت فورک، بر خلاف هارد فورک، یک بروزرسانی سازگار با نسخه‌های پیشین است، به این معنی که نود‌های ارتقا یافته می‌توانند با نودهای ارتقا نیافته ارتباط برقرار کنند. چیزی که معمولا در سافت فورک می‌بینید، اضافه شدن یک قانون جدید است که با قوانین قدیمی تر در تضاد نمی‌باشد.

به عنوان مثال، کاهش اندازه بلاک را می‌توان با سافت فورکینگ اجرا کرد. بیایید یک بار دیگر از بیت کوین استفاده کنیم تا این نکته را نشان دهیم: اگرچه محدودیت‌هایی برای بزرگ بودن یک بلاک وجود دارد، اما محدودیتی برای کوچک بودن آن وجود ندارد. اگر می‌خواهید فقط بلاک‌های زیر یک اندازه خاص را بپذیرید، فقط باید بلاک‌های بزرگ‌تر را رد کنید.

با این حال، انجام این کار به طور خودکار شما را از شبکه جدا نمی‌کند. شما همچنان با نودهایی که این قوانین را اجرا نمی‌کنند ارتباط برقرار می‌کنید، اما برخی از اطلاعاتی را که به شما می‌دهند فیلتر می‌کنید.

یک مثال ملموس در این رابطه، سافت فورک فوق الذکر تحت عنوان سگویت (Segregated Witness (SegWit بود که مدت کوتاهی پس از تقسیم بیت کوین/بیت کوین کش رخ داد. سگویت به‌روزرسانی‌ای بود که قالب بلاک‌ها و تراکنش‌ها را تغییر داد، اما هوشمندانه ساخته شد. نودهای قدیمی هنوز می‌توانند بلاک‌ها و تراکنش‌ها را تأیید کنند (قالب بندی قوانین را نقض نمی‌کند). برخی از فیلدها فقط زمانی قابل خواندن هستند که نودها به نرم افزار جدیدتر سوئیچ یا تغییر پیدا کنند، که به آن‌ها اجازه می‌دهد داده‌های اضافی را تجزیه و تحلیل کنند.

• پیشنهاد سردبیر برای مطالعه بیشتر: سگویت چیست؟

حتی با اینکه دو سال از فعال‌سازی سگویت می‌گذرد، هنوز همه نود‌ها ارتقا پیدا نکرده‌اند. انجام این کار مزایایی دارد، اما هیچ فوریتی واقعی وجود ندارد، زیرا هیچ تغییری برای شکستن شبکه وجود ندارد.

سافت فورک ها در مقابل هارد فورک ها، کدام یک بهتر است؟

اساساً، هر دو نوع فورک‌ها اهداف مختلفی را بر عهده دارند. هارد فورک‌های مشاجره‌آمیز می‌توانند جامعه را از هم جدا کنند، اما هارد فورک‌های برنامه‌ریزی‌شده اجازه می‌دهند نرم‌افزار با توافق همه اصلاح شود. هارد فورک برنامه‌ریزی شده (Planned Hard Forks)، به‌روزرسانی در پروتکل است که از ابتدا پروژه‌ای را در نظر گرفته و طبق آن پیش می‌رود).

سافت فورک‌ها گزینه ملایم‌تری هستند. به طور کلی، شما در کارهایی که می‌توانید انجام دهید محدودتر هستید زیرا تغییرات جدید شما نمی‌تواند با قوانین قدیمی در تعارض باشد. از طرف دیگر گفته می‌شود، اگر به‌روزرسانی شما می‌تواند به گونه‌ای ساخته شود که سازگار باقی بماند، لازم نیست نگران پاشیده شدن شبکه باشید.

گفتار پایانی!

هارد فورک و سافت فورک برای موفقیت طولانی مدت شبکه‌های بلاک چین بسیار مهم هستند. آن‌ها به ما این امکان را می‌دهند که علی رغم فقدان یک مرجع مرکزی، در سیستم‌های غیرمتمرکز تغییرات و بروزرسانی‌‌هایی ایجاد کنیم.

علاوه بر این فورک‌ها این امکان را برای بلاک چین و ارزهای دیجیتال فراهم می‌کنند تا ویژگی‌های جدید را در حین توسعه شبکه، یکپارچه کنند. بدون این مکانیسم‌ها، ما به یک سیستم متمرکز با کنترل از بالا به پایین نیاز داریم. در غیر این صورت، در طول عمر پروتکل دقیقاً با همان قوانین به مشکل خواهیم خورد.

در طول زمان فورک‌ها با مخالفت‌های بیشماری مواجه شده‌اند اما اگر بخواهیم واقع بینانه به موضوع بنگریم، متوجه می‌شویم که آن‌ها در پیشرفت و توسعه ارزهای دیجیتال نقش مهمی را ایفا می‌کنند. به طور کلی، توسعه دهندگان، ماینر‌ها، نودها و فورک‌ها همواره در تلاش برای توسعه صنعت کریپتو هستند و علیرغم تفاوت‌هایی که دارند، هدف یکسانی را دنبال می‌کنند.