ایتیافهای اولیه اتریوم از نظر ساختاری ساده هستند و قیمت لحظهای اتریوم را دنبال میکنند. با این حال، بحث این است که همراه با تکامل بازار ETF برای ارائه انبوهی از محصولات پیچیده فراتر از ردیابی ساده قیمت، فضای ETF اتریوم نیز باید توسعه یابد.
با در نظر گرفتن این موضوع، یک چشمانداز جدید پدیدار میشود – جایی که یک سرمایهگذار در یک ETF تقاضای سود دارد، یک سرمایهگذار اتریوم نیز قاطعانه به دنبال پاداشهای مستمر است. حذف چنین پاداشی شبیه به چشمپوشی از طرح جامع سرمایهگذاری است.
استیکینگ قلب تپنده اتریوم است – مکانیسمی است که به هر دارنده ETH برای تفویض داراییهای خود به ولیدیتورها پاداش میدهد و همچنین بخشی از کارمزد تراکنش در بلاک پاداش را نیز دریافت میکنند.
به بیان ساده، استیکینگ سیستم عامل امروزی اتریوم است؛ بنابراین استیکینگ باید در یک ETF ایدهآل اتریوم نقش داشته باشد.
به عنوان مثال، صندوقی با موجودی 9600 اتریوم (تقریباً 15 میلیون دلار) میتواند ماهیانه 32 اتریوم اضافی از طریق استیکینگ کسب کند. این نه تنها درآمد صندوق را افزایش میدهد، بلکه به امنیت شبکه اتریوم نیز کمک میکند. استیکینگ تضمین میکند که ولیدیتورها به طور فعال مشارکت و شبکه را در برابر حملات احتمالی انعطافپذیرتر میکنند.
گنجاندن پاداش استیکینگ نیز تجربه کاملتری از مالکیت اتریوم به سرمایهگذاران میدهد. این پاداشها به طور بالقوه میتوانند بازدهی بیشتری را در طول زمان در مقایسه با ردیابی صرفاً عملکرد قیمت اتریوم فراهم کنند، همانطور که در طول تاریخ چنین بوده است.
پاداش دادن میتواند یک راه منحصربهفرد برای مدیران صندوق باشد. آنها میتوانند در جبران خسارت سرمایهگذاران دست بازتری داشته باشند، یا با توزیع مستقیم پاداشها مانند سود سهام، یا با کاهش هزینههای مدیریت و افزودن پاداشهای سهام به کل صندوق، ارزش خالص دارایی (NAV) برای هر سرمایهگذار افزایش مییابد. این یک سناریوی برد – برد هم برای صندوق و هم برای سرمایهگذار ایجاد میکند.
چرا استیکینگ مهم است؟
از زمان ادغام در سال 2022، عرضه اتریوم در حال کاهش بوده است. بخشی از کارمزد تراکنشهای پرداختی توسط کاربران اتریوم سوزانده میشود که مقدار آن معمولاً بیشتر از صدور عرضه جدید است. این ماهیت کاهش تورم باعث میشود اتریوم روز به روز کمیابتر شود و ارزش ذاتی آن افزایش یابد.
یک ETF که در استیکینگ نیز فعال است و کوینهای صادر شده جدید را تصاحب میکند، میتواند در اصل، دارایی با ارزش فزایندهای را تصاحب کند.
یک رویکرد استیکینگ محور، شبکه اتریوم را تقویت میکند. اگر اتریوم در معرض خطر بیشتری قرار گیرد، ولیدیتورهای بیشتری به شبکه میپیوندند؛ بنابراین هزینه حمله به اتریوم به طور تصاعدی افزایش مییابد و محیط امنتری برای تراکنشها و قراردادهای هوشمند ایجاد میکند.
البته استیکینگ بدون چالش نیست. دوره قفل شدن داینامیک اتریوم به این معنی است که پس از استیک کردن، داراییها بلافاصله نقد نمیشوند. برای پرداختن به این موضوع، یک ETF اتریوم میتواند تنها 50 درصد از داراییهای خود را به صورت استراتژیک استیک کند.
علاوه بر این، با ترکیب یک پروتکل لیکویید استیکینگ که به قوانین ضد پولشویی و احراز هویت پایبند است، ETF میتواند 30 درصد دیگر را نیز اختصاص دهد – تضمین میکند که الزامات سرمایهگذاران نهادی بدون به خطر انداختن نقدینگی برآورده میشود.
لیکویید استیکینگ مکانیزمی است که در آن کاربران داراییهای کریپتویی خود – در اینجا اتر – را استیک میکنند و در ازای آن یک توکن دریافت میکنند که نشاندهنده میزان استیک آنها است. این توکنها میتوانند معامله شوند، فروخته شوند یا در دیفای (DeFi) مورد استفاده قرار گیرند، که اساساً آنها را به یک همتای نقدی برای یک دارایی قفل شده تبدیل میکند.
ضروری است که سرمایهگذاران نهادی به دنبال پروتکلهایی باشند که الزامات قوانین پولشویی و احراز هویت را برآورده میکنند. 20 درصد باقیمانده را میتوان در اسپات اتریوم نگه داشت و نقدینگی فوری بیشتری را ارائه کرد.
همانطور که ETFهای اتریوم محبوبیت بیشتری کسب میکنند، موفقیت آنها به ارائه بازده و در عین حال رسیدگی به نگرانیهای نقدینگی بستگی دارد.
ترکیبی هوشمندانه از پلتفرمهای استیکینگ و پروتکلهای لیکویید استیکینگ میتواند پلی بین این دو جهان باشد و اطمینان حاصل کند که سرمایهگذاران اتریوم بازده کاملی را که سزاوار آن هستند، به دست میآورند، مشابه سود سهامی که سرمایهگذاران سهام انتظار دارند. این چشمانداز راه را برای یک ETF اتریوم هموار میکند که واقعاً با نیازهای سرمایهگذاران مدرن همخوانی دارد.