دیدگاه منفی بانک‌ها در مورد کریپتوکارنسی‌؛ راه چاره چیست؟

با اینکه دنیای ارزهای دیجیتال پیوسته در حال گسترش و محبوبیت است، بانک‌های سنتی در استفاده از این دارایی‌ها مردد هستند؛ اما بانک‌ها چگونه می‌توانند در صنعت کریپتو مشارکت داشته باشند؟

افزایش و توسعه سریع و پذیرش روزافزون بازار کریپتوکارنسی در جهان، بانک‌ها را به دنبال راه‌هایی برای سرمایه‌گذاری در این فضا کرده است، اما خودمانیم بسیاری از بانک‌ها هم گمان می‌کنند که خطرات ذاتی ارزهای دیجیتال از مزایای بالقوه آن‌ها بیشتر است. به همین دلیل دیدگاه منفی بانک‌ها، شاید استیبل‌ کوین‌ها توجه آن‌ها را بیشتر به خود جلب کرده‌اند، چرا که ناکامی سال گذشته Terra Luna نگرانی‌های شدیدی را در بازار مالی سنتی برانگیخت.

در مقابل آژانس‌های نظارتی مانند دفتر کنترل ارز (OCC) در حال تلاش برای تغییر دیدگاه منفی بانک‌ها و درک آن‌ها از ارزهای دیجیتال هستند و معتقدند که این دارایی‌ها می‌توانند به طور مثبت مؤسسات مالی را به عصر جدیدی از نوآوری و کارایی سوق دهند. اخیراً، OCC چندین گزارش منتشر کرده که در آن جزئیات نحوه ورود مؤسسات مالی سنتی به تراکنش (توسعه خدمات) مربوط به ارزهای دیجیتال را توضیح می‌دهد. در اوایل ژانویه، OCC اعلام کرد که بانک‌های ملی و انجمن‌های پس‌انداز فدرال می‌توانند از بلاک چین‌های عمومی و استیبل کوین‌ها برای انجام فعالیت‌های پرداخت استفاده کنند. این بیانیه، شاید بتواند دیدگاه منفی بانک‌ها را تغییر داده و دریچه‌ای به روی بانک‌ها باز کند تا بتوانند پرداخت‌ها را بسیار سریع‌تر و بدون نیاز به آژانس شخص ثالث پردازش کنند.

دیدگاه منفی بانک‌ها، باعث می‌شود تا نسبت به ارزهای دیجیتال محتاط باشند، چرا که فکر می‌کنند تراکنش‌های مربوط به این دارایی‌ها ریسک بالایی داشته و نیاز به بررسی طولانی و پرهزینه دارند، اما ارزهای دیجیتال می‌توانند مزایای بسیاری را هم برای مؤسسات مالی و مشتریان آن‌ها ارائه دهند.

دلیل دیدگاه منفی بانک‌ها نسبت به ارزهای دیجیتال و محتاط بودنشان

بر اساس مطالعه‌ای که توسط انجمن متخصصان معتبر مبارزه با پول‌شویی (ACAMS) و مؤسسه خدمات سلطنتی بریتانیا انجام شده، تقریباً ۶۳ درصد از پاسخ‌دهندگانی که در صنعت بانکداری فعالیت دارند، ارزهای دیجیتال را نوعی خطر و نه نوعی فرصت می‌دانند، اما این دیدگاه منفی بانک‌ها از کجا به وجود آمده است؟

ماهیت غیرمتمرکز

رمزارزها به‌عنوان جایگزینی برای زیرساخت‌های بانکداری سنتی ایجاد شده‌اند که نیازی به واسطه ندارند و به ظرفیت دولت، بانک یا آژانس‌ها متکی نیستند. در تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، اعتماد به کد بلاک چین و ماهیت توزیع شده بلاک چین، جایگزین واسطه‌های متمرکز می‌شود.
ارز دیجیتالی که توسط بانک مرکزی مدیریت می‌شود در وهله اول، جذابیت ماهیت اصلی این دارایی‌ها را کاهش می‌دهد، بنابراین برخی از بانک‌ها معتقدند که نمی‌توانند با موفقیت وارد این فضا شوند و یکی از دلایل دیدگاه منفی بانک‌ها به ارزهای دیجیتال هم همین است. به نظر می‌رسد که ماهیت غیرمتمرکز رمزارزها، قدرت بانک‌های مرکزی را تضعیف می‌کند و برخی از افراد را به این باور می‌رساند که دیگر به بانک‌ها نیازی نخواهند داشت یا بانک‌ها نمی‌توانند عرضه پول را کنترل کنند.

نگرانی‌های AML/KYC

رمزارزها امکان انجام تراکنش‌های همتا به همتا را بدون نیاز به واسطه فراهم کرده و به کاربر این امکان را می‌دهند تا به‌راحتی بدون پرداخت هزینه‌هایی اضافی، دارایی‌ها را به‌سرعت انتقال دهد. تراکنش‌ها به جای شناسایی توسط حساب بانکی فردی از طریق مؤسسه مالی، به‌سادگی به شناسه همان تراکنش در زنجیره بلوکی مرتبط می‌شوند. هویت مستعار، بسیاری از بانک‌ها را که نگران جرایمی مانند پول‌شویی هستند و احراز هویت (KYC) را در برای انجام تراکنش‌های ارز دیجیتال لازم می‌دانند، نگران می‌کند. پس یکی دیگر از دلایل دیدگاه منفی بانک‌ها به این دلیل است که تصور می‌کنند که تراکنش‌های ارزهای دیجیتال را نمی‌توان به‌راحتی ردیابی کرد و همین موضوع هم ممکن است به فعالیت‌های غیرقانونی و کلاهبرداری در شبکه منجر شود.

از پیوند بلاک‌چین و هوش مصنوعی، به پول می‌رسیم؟

جوابت تو شماره ۱۴ ماهنامه دامیننسه!

Please leave this field empty.

Δ

نوسان

نوسانات هم یکی از دلایل دیدگاه منفی بانک‌ها به صنعت کریپتو است؛ قیمت ارزهای دیجیتال (به طور خاص بیت کوین) معمولاً با‌ نوسانات زیادی همراه است و دلایل زیادی هم مانند حجم بازار، نقدینگی و تعداد شرکت‌کنندگان در بازار برای این امر وجود دارد. بانک‌ها فعالیت در بازار رمزارزها را نوعی ریسک می‌دانند، چرا که از نظر تاریخی، قیمت آن‌ها هیچگاه ثابت نبوده و معتقدند که رمزارزها هیچ‌گاه به ابزار سرمایه‌گذاری پایداری تبدیل نخواهند شد.

بانک‌ها چگونه می‌توانند در کریپتو مشارکت کنند؟

بانک‌ها برای جلوگیری از عقب ماندن از مردم باید راهی برای پذیرش این فناوری بیابند و آن را به‌جای دشمن، دوست خود در نظر بگیرند، یعنی به نوعی باید دیدگاه منفی بانک ها با ارزهای دیجیتال را تغییر داد. پذیرش ارزهای دیجیتال می‌تواند فرایند انجام خدمات مالی را تسهیل و تقویت کرده و ارتقا دهد. همین حالا هم پیشرفت‌های زیادی ایجاد شده‌اند که می‌توانند نگرانی بانک‌ها را در مورد ریسک‌ها کاهش داده و در عوض به آن‌ها اجازه دهد تا مزایای بالقوه را تشخیص دهند.

حفاظت از دارایی‌ها

آژانس‌های نظارتی مانند دفتر کنترل ارز (OCC) در ماه ژوئیه، اعلام کرد که بانک‌ها و انجمن‌های مشابه می‌توانند خدمات حفاظت از دارایی‌ها، مانند نگه‌داشتن کلیدهای منحصربه‌فرد مرتبط با دسترسی به کیف پول های خصوصی ارز دیجیتال را برای مشتریان فراهم کنند؛ به این معنی که OCC معتقد است که بانک‌ها می‌توانند به طور ایمن و مؤثر یا خود ارزهای دیجیتال یا کلید دسترسی به آن‌ها را در پول دیجیتالی شخصی برای مشتریان خود نگه دارند.

توسعه و تسهیل

بانک‌ها می‌توانند با توسعه ابزارهایی که پذیرش رمزارز توسط مشتریانشان را تسهیل می‌کنند، به ورود سرمایه‌گذاران فردی جدید و کم‌تجربه به این کمک کنند. برای مثال، سرمایه‌گذاران بی‌تجربه ارزهای دیجیتال، ممکن است توانایی راه‌اندازی کیف پول خود را برای نگهداری از ارز دیجیتال نداشته باشند؛ در چنین شرایطی، ‌نگهداری این دارایی‌ها در مؤسسه‌ مالی قابل‌اعتماد، آسان‌تر و ایمن‌تر است. علاوه‌ بر این، بانک‌ها می‌توانند با بهره، حساب‌های کریپتو ارائه دهند که در آن‌ها مشتریان رمزارزهای خود را پشتیبانی یا از طریق سایر ابزارهای مالی سرمایه‌گذاری کنند. بانک‌ها ممکن است با ایفای نقش شخص ثالثی قابل‌اعتماد و محترم در صنعت مالی، از دارایی‌های سرمایه‌گذاران محافظت کرده و استرس آن‌ها را کاهش دهند.

اجرای مقررات AML/KYC

شبکه اجرای جرایم مالی (FinCEN) در سال ۲۰۱۹، تشخیص داد که هرگونه تراکنش ارز دیجیتال و خدمات نگهداری که از طریق نهادهای رمزارزی انجام می‌شوند، باید همچنان از مقررات AML/KYC تبعیت کنند؛ چرا که این مشاغل، فعال در صنعت پولی محسوب می‌شوند. این تصمیم به جلوگیری از انجام تراکنش‌های مخرب، فعالیت غیرقانونی یا کلاهبرداری با استفاده از این پلتفرم‌ها کمک کرده و مقررات اعمال شده، می‌توانند به بانک‌ها و مؤسسات مالی بزرگ‌تر کمک کند تا بر عملکرد مشتریان درگیر در تراکنش‌های رمزارزی نظارت داشته و نگرانی آن‌ها را در مورد خطرات ناشی از این تراکنش‌ها کاهش می‌دهد.

حتی این احتمال وجود دارد که فناوری بلاک چین بتواند تأییدیه‌های AML و KYC را خودکارسازی کند. بلاک چین به طور بالقوه می‌تواند دیدی ساده از داده‌های مشترک افراد بین بانک‌ها، وام‌دهندگان و سایر مؤسسات ایجاد کند. به‌عبارت‌دیگر، این امکان وجود دارد که در نهایت، بلاک چینی تمام داده‌های مشتریان را ذخیره کند. سپس این داده‌ها توسط تمام مؤسسات مالی مورداستفاده قرار گرفته، به بررسی سریع مشتریان کمک کرده و در نهایت شناسایی فعالیت‌های شرورانه یا غیرقانونی را امکان‌پذیر می‌کند.

کاهش نگرانی‌های امنیتی

بانک‌ها می‌توانند به کاهش نگرانی‌های امنیتی دارندگان ارزهای دیجیتال کمک کنند. هک‌کردن کیف پول شخصی و صرافی‌ها، یکی از نگرانی‌های بسیاری از دارندگان ارزهای دیجیتال است. بانک‌های باسابقه می‌توانند به ایمن کردن ارزهای دیجیتال در برابر سرقت یا هک کمک کنند و خیال مشتریان را راحت کنند. آن‌ها با اینکاز از حمایت مشتریان بهره‌مند خوهاند شد و این احتمال وجود دارد که رفته‌رفته دیدگاه منفی بانک‌ها هم به صنعت ازرهای دیجیتال تغییر کند.

پرداخت

همان‌طور که در نامه اخیر OCC اعلام شده، بانک‌ها می‌توانند از بلاک چین‌های عمومی، مانند استیبل کوین‌ها، برای سرعت‌بخشیدن به فرایندهای پرداخت خود استفاده کنند. فناوری بلاک چین جایگزینی سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر برای تسویه‌حساب‌ها هنگام پردازش تراکنش‌ها ارائه می‌دهد. پس چنانچه بانک‌ها از فناوری بلاک چین استفاده کنند، فرایند تسویه و پرداخت می‌تواند با سرعت بسیار بیشتری انجام شود.

قراردادهای هوشمند

هنگام انعقاد توافقی از طریق قرارداد هوشمند، سطح اعتماد کمتری در میان طرفین، موردنیاز است، چرا که موفقیت تراکنش به جای رفتار یک فرد، به کد رایانه متکی است. برای تغییر دیدگاه منفی بانک‌ها به رمزارها، این نهاد‌ها می‌توانند اعتماد موردنیاز خود را با تبدیل شدن به شخص ثالث قابل‌اعتمادی که از این قراردادهای هوشمند برای وام مسکن، وام‌های تجاری، اعتبار اسنادی یا سایر معاملات استفاده می‌کند، تقویت کنند.

نمونه‌هایی از پذیرش ارزهای دیجیتال در امور مالی

در ادامه فقط چند نمونه از پذیرش ارزهای دیجیتال در صنعت امور مالی را مثال می‌زنیم که می‌تواند دیدگاه منفی بانک‌ها را نسبت به ارزهای دیجیتال تغییر دهند و منجر به ارائه محصولات و خدمات مالی بیشتری مبتنی بر ارزهای دیجیتال توسط بانک‌ها و موسسات مالی سنتی شوند:

• جی پی مورگان دو صرافی ارزهای دیجیتال (Coinbase و Gemini) را به‌عنوان مشتریان بانکی پذیرفت.
• Fidelity Digital Assets در حال ایجاد صندوق رمزارزی است.
• پی پال اکنون پرداخت از طریق تراکنش‌های ارز دیجیتال را در شبکه خود می‌پذیرد.

گفتار پایانی

راهنمایی‌ها و مقررات پیرامون دارایی‌های دیجیتال هنوز خیلی ناچیز است و به همین دلیل هم بسیاری از مؤسسات مالی نسبت به پذیرش این دارایی‌ها محتاط عمل می‌کنند. دیدگاه منفی بانک‌ها و نگرانی‌های مربوط به امنیت و ثبات ارزهای دیجیتال، این نهادها را از ورود به این فضا بازمی‌دارد – اما بانک‌ها به جای ترس از خطرات این فناوری، باید به دنبال مزایای بالقوه آن باشند. برایان بروکس، سرپرست کنترل ارز در بیانیه‌ای گفت:

ورود به بازار ارزهای دیجیتال، درست مانند سایر پیشرفت‌های فناوری در گذشته است که پتانسیل فعالیت‌های مجرمانه در کنار پتانسیل عظیمی برای رشد اقتصادی وجود داشت. ما نمی‌خواهیم مزایای ارزهای دیجیتال را کنار بگذاریم، تنها به این دلیل که فرصتی برای فعالیت‌های مجرمانه ایجاد می‌کنند. ما می‌خواهیم دستورالعمل‌های انطباق را برای کمک به بانک‌ها در نوآوری ارائه دهیم.

دیدگاه منفی بانک‌ها باید تغییر کند و مؤسسات مالی باید کریپتو را نه یک رقیب، بلکه به‌عنوان شریک مالی بپذیرند. بانک‌ها درواقع می‌توانند نقش مهمی در صنعت کریپتو ایفا کرده و اطمینان و امنیت موردنیاز این صنعت را تأمین کنند. استفاده از ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین به‌طورکلی می‌تواند فرایندها را ساده‌سازی کرده و سیستم بانک‌داری را به نسل بعدی کارایی و نوآوری ارتقا دهد. در نهایت، اینکه دیدگاه منفی بانک‌ها نسبت به کریپتوکارنسی‌ها در آینده تغییر خواهد کرد یا خیر، مشخص نیست. با این حال، با توجه به رشد سریع بازار کریپتوکارنسی‌ها، انتظار می‌رود که بانک‌ها نیز در نهایت به ارائه خدمات مرتبط با کریپتوکارنسی‌ها روی بیاورند.