شروع

ارز دیجیتال مفهومی نسبتا جدید و پیچیده است که در سال‌های اخیر به جریانی اصلی در دنیای مالی تبدیل شده است. این مفهوم به هر نوع پول یا دارایی گفته می‌شود که در فضای دیجیتال ایجاد شده و برای خرید و فروش کالا و خدمات یا نگهداری ارزش به کار برده می‌شوند. اما این دارایی‌های دیجیتالی چگونه ساخته می‌شوند؟ چه ویژگی‌هایی دارند؟ چه انواع مختلفی از آن‌ها وجود دارد؟ در این قسمت با زبانی ساده و به طور خلاصه به این سوالات پاسخ خواهیم داد.

ایده ارز دیجیتال، بسیار قدیمی‌تر از آن است که فکر می‌کنید. رد پای ارزهای دیجیتال را می‌توان در دهه ۱۹۸۰ یافت؛ در آن زمان به این دارایی‌های دیجیتال، ارزهای سایبری می‌گفتند و برنامه‌نویسان و رمزنگاران بسیاری تلاش می‌کردند تا با کمک آن‌ها سامانه‌ای بی‌نیاز از نظارت بانک‌ها و دولت‌ها راه‌اندازی کنند.

البته تمامی این تلاش‌ها با شکست روبرو شدند و دلیل آن‌ هم ناتوانی در حل مشکل دوبار خرج کردن بود. پس ایجاد سامانه‌ پول الکترونیک تا زمان دستیابی به دانش کافی برای حل این مسئله، به تعویق افتاد.

در سال ۲۰۰۸ برنامه‌نویس یا گروهی از برنامه‌نویسان با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو تصمیم گرفتند تا شانس خود را امتحان کرده و درنهایت در سال ۲۰۰۹، اولین ارز دیجیتال حقیقی را با نام بیت کوین (Bitcoin) به جهان معرفی کردند. بیت کوین، مشکل دوبار خرج کردن را با استفاده از فناوری جدیدی به نام بلاک چین (Blockchain)، برطرف می‌کرد؛ این فناوری، دفتر کل توزیع شده‌ای است که تمام تراکنش‌های بیت کوین در آن به صورت رمزنگاری‌شده ثبت می‌شوند.

هر تراکنش، قبل از اضافه شدن به بلاک چین، ابتدا توسط شبکه‌ای از کامپیوترهای مخصوص به نام ماینرها (Miners)، تایید شده و سپس با حل معماهای ریاضی پیچیده، تراکنش‌ها را صحت‌سنجی می‌کنند. ماینر‌ها در ازای این تلاش خود، پاداش‌هایی در قالب سکه‌های جدید بیت کوین دریافت می‌کنند.

فرآیند صحت‌سنجی و دریافت پاداش در قبال آن را ماینینگ (Mining) یا استخراج ارز دیجیتال می‌گویند که در واقع همان روش اصلی خلق و توزیع بیت کوین است.

بعد از بیت کوین، ارزهای دیجیتال دیگری مانند اتریوم (Ethereum)، ریپل (Ripple) و لایت کوین (Litecoin) نیز به وجود آمدند که اصطلاحا به آن‌ها آلت کوین می‌گویند و هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. امروزه، بیش از ۲۳ هزار ارز دیجیتال در بازار موجود هستند و هر روز هم بر تعدادشان افزوده می‌شود. این رمزارزها، با نام‌های مختلفی مانند رمزارز (Cryptocurrency)، توکن (Token) و کوین (Coin) و شناخته می‌شوند.

رمزارز به نوعی از ارزهای دیجیتال می‌گویند که با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری ایجاد و ایمن می‌شوند. بسیاری از رمزارزها بر پایه بلاک چین ساخته شده‌اند و غیرمتمرکز هستند. برخی از معروف‌ترین رمزارزها عبارت‌اند از: بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و ریپل.

• توکن: نوع خاصی از رمزارز هستند که روی بلاک چین قابل برنامه‌ریزی ساخته شده‌ و به‌طور معمول، برای نشان دادن حق مالکیت یا حق دسترسی در اپلیکیشن یا پروژه‌ای استفاده می‌شوند. برخی از توکن‌ها هم برای اجرای قرارداد هوشمند (Smart Contract) استفاده می‌شوند که برنامه‌ای کامپیوتری برای اعمال شرایط یک توافق بین طرفین است. برخی از معروف‌ترین توکن‌ها عبارت‌اند از: تتر (Tether)، چین لینک (Chainlink) و یونی سواپ (Uniswap).

• کوین: نوع دیگری از رمزارزها هستند که معمولا برای نقش پول را در شبکه‌ی خود ایفا می‌کنند. برخی از معروف‌ترین کوین‌ها عبارت‌اند از: بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و ریپل.

تمامی ارزهای دیجیتال بر اساس تکنولوژی بلاک چین ساخته شده‌ و به صورت غیرمتمرکز و ایمن عمل می‌کنند. با استفاده از این فناوری، تمامی تراکنش‌ها به صورت شفاف و قابل دسترس برای همه افراد قرار داده می‌شوند و هر تغییری صورت بلوکی ثبت و ذخیره می‌شود. برای آشنایی بیشتر با دنیای جذاب ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین، پیشنهاد می‌کنیم که ادامه‌ی بخش‌ها را مطالعه کنید.

فناوری بلاک چین از مهم‌ترین نوآوری‌های شگفت‌انگیز قرن ۲۱ است که در حوزه‌های مختلف اقتصادی، مالی، اجتماعی و حتی سیاسی تأثیرگذار خواهد بود، اما بلاک چین چیست و چگونه کار می‌کند؟ در ادامه ساختار، انواع، کاربردها و آینده‌ی این فناوری را توضیح می‌دهیم و دلایل اهمیت آن را بیان می‌کنیم.

بلاک چین (Blockchain) به معنای زنجیره‌ای از بلوک‌ها است؛ این بلوک‌ها واحدهای اطلاعاتی هستند که سوابق همه‌ی تراکنش‌ها را در خود جای داده‌اند. هر بلوک علاوه بر تراکنش‌ها، حاوی کُدِ هَش (Hash Code) یا رشته‌ای از اعداد و حروف است که با رمزنگاری (Cryptography) از داده‌های داخل بلوک تولید می‌شود. هَش کُد هر بلوک علاوه بر داده‌های خود، حاوی هَش کُد بلوک قبلی هم است. بلوک‌ها به صورت زنجیره‌ای به هم متصل می‌شوند و تشکیل دفتری به نام دفتر کل دیجیتال (Digital Ledger) می‌دهند.

بلاک چین را می‌توان شبکه‌ای همتا به همتا (Peer-to-Peer) تعریف کرد که در آن تمام کاربران شبکه با هم در ارتباط هستند و نقشی مساوی دارند. نود (Node) یا گره هم در این شبکه به هر دستگاهی (مثلا کامپیوتر) گفته می‌شود که نسخه‌ای از دفتر کل دارد و با سایر نود‌ها به‌روزرسانی می‌شود.

برای اضافه شدن هر بلوک جدید به زنجیره، باید مسئله‌ ریاضی پیچیده‌ای حل شود که این قسمت ماجرا را ماینرها (Miner)، با کمک توان محاسباتی دستگاهِ خود، بر عهده می‌گیرند؛ اولین ماینری که با حل مسئله‌ای پیچیده، بلوک جدیدی را به زنجیره اضافه کند، تعدادی ارز دیجیتال را به عنوان جایزه  دریافت می‌کند؛ این فرآیند را اصطلاحا استخراج یا ماینینگ (Mining) می‌نامند.

برای تأیید صحت بلوک‌ها و تراکنش‌ها، از الگوریتمی به نام الگوریتم اجماع (Consensus) برای تعیین چگونگی توافق نودها استفاده می‌شود که بسته به نوع شبکه، انواع مختلفی دارند. مثلا این الگوریتم در شبکه بیت کوین، اثبات کار (Proof of Work) نام دارد و در آن هر نود باید ثابت کند که توان محاسباتی لازم را صرف حل مسئله ریاضی کرده یا نه! با همین روند، همگام‌سازی و امنیت شبکه حفظ می‌شود.

بلاک چین از چندین لایه تشکیل شده که هر کدام نقش خاصی در عملکرد آن ایفا می‌کنند:

• لایه اپلیکیشن که مسئول ارائه خدمات و رابط‌های کاربری به کاربران نهایی است؛ مانند برنامه‌های کیف پول ارز دیجیتال (Wallet)، مارکت‌پلیس‌ها (Marketplace) و بازی‌های ویدیویی (Video Games).
• لایه خدمات که مسئول ارائه خدمات پشتیبانی و مدیریت به شبکه است؛ مانند خدمات امنیتی، حقوقی، حسابداری و تحلیل داده‌ها.
• لایه معنایی مسئول تعریف منطق و قوانین شبکه است؛ مانند قرارداد‌های هوشمند (Smart Contract)، الگوریتم‌های اجماع و پروتکل‌های ارتباطی.
• لایه شبکه مسئول برقراری ارتباط بین نود‌ها و انتقال داده‌ها است؛ مانند شبکه همتا به همتا، شبکه ستاره‌ای، شبکه حلقوی.
• لایه زیرساخت که مسئول فراهم کردن منابع فنی و سخت‌افزاری برای شبکه است؛ مانند دستگاه‌ها، سرور‌ها، پلتفرم‌ها و سرویس‌دهنده‌ها.

بلاک چین را می‌توان براساس درجه دسترسی و حق رأی به چند نوع تقسیم کرد:

• بلاک چین عمومی (Public Blockchain): این نوع بلاک چین باز و شفاف است و هر فردی می‌تواند به شبکه آن بپیوندد، تراکنش‌ها را مشاهده و در فرآیند اجماع شرکت کند. بیت کوین، اتریوم و لایت کوین از این نوع بلاک چین هستند.

• بلاک چین خصوصی (Private Blockchain): نوعی از شبکه بلاکچین که بسته و محدود است و فقط افراد مجاز می‌توانند به شبکه دسترسی داشته باشند، تراکنش‌ها را مشاهده و در فرآیند اجماع شرکت کنند. مثلا بانک‌ها، شرکت‌ها و سازمان‌های خصوصی از این نوع بلاک چین استفاده می‌کنند.

• بلاک چین کنسرسیوم (Consortium Blockchain): این نوع بلاک چین، نیمه باز و نیمه بسته است. تعداد محدودی از افراد یا سازمان‌ها می‌توانند به شبکه دسترسی داشته باشند، تراکنش‌ها را مشاهده و در فرآیند اجماع شرکت کنند. گروه‌های همکاری، شبکه‌های تجاری و پروژه‌های مشترک از این نوع بلاک چین استفاده می‌کنند.

• بلاک چین ترکیبی یا هیبرید (Hybrid Blockchain): بلاکچین هیبریدی، تلفیقی از بلاک چین عمومی و خصوصی است. در این نوع بلاک چین، قسمت‌هایی از داده‌ها در دسترس عموم قرار می‌گیرند و قسمت‌های دیگر فقط در دسترس افراد مجاز خواهند بود. سامانه‌های حقوق دیجیتال، سامانه‌های ثبت سفارشات و سامانه‌های حفاظت از حریم خصوصی از این نوع بلاک چین استفاده می‌کنند.

بلاک چین فناوری بسیار گسترده و چند منظوره‌ای است که در حوزه‌های مختلفی کاربرد دارد. در این بخش به برخی از کاربردهای مهم و رایج بلاک چین اشاره می‌کنیم.

ارز دیجیتال: این کاربرد شاید معروف‌ترین و پرطرفدارترین کاربرد فناوری بلاک چین باشد. ارز دیجیتال، رمزارز یا همان کریپتوکارنسی، نوعی پول دیجیتالی است که با استفاده از رمزنگاری، تولید و ذخیره می‌شود. رمزارز‌ها توسط هیچ نهاد یا سازمان مرکزی کنترل نمی‌شوند. سرعت بالا و کم هزینه بودن تراکنش‌ها، حفظ حریم خصوصی کاربران، جلوگیری از تورم و تحریم و … همه و همه از مزایای ارزهای دیجیتال هستند. برخی از معروف‌ترین رمزارز‌ها عبارت‌اند از: بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین، ترون و … .

قرارداد هوشمند: این کاربرد از پرکاربردترین کاربردهای بلاک چین است که به اجرای خودکار شروط یک قرارداد کمک می‌کند. قرارداد هوشمند (Smart Contract) با استفاده از بلاک چین ذخیره و اجرا می‌شود و نیاز به واسطه ندارد. سادگی، سرعت بالای بستن قرارداد، کاهش هزینه‌ها و خطاها، افزایش اعتماد و شفافیت، همه از مزایای قراردادهای هوشمند  هستند که در حوزه‌های مختلفی مانند حقوق دیجیتال، تجارت الکترونیک، بیمه، حمل و نقل، صنعت و آموزش کاربرد دارند. برخی از پلتفرم‌های پشتیبانی کننده از قرارداد هوشمند عبارت‌اند از: اتریوم، ترون، کاردانو، نئو و… .

خدمات بانکی و مالی: این کاربرد را شاید بتوان مهم‌ترین کاربردهای بلاک چین دانست. بلاک چین با ارائه راه‌حل‌های جدید و بهبود یافته برای خدمات بانکی و مالی، می‌تواند تحول عظیمی در این حوزه ایجاد کند. این فناوری هزینه‌ها و زمان تراکنش‌های بین‌المللی را کاهش می‌دهد، سامانه‌های پرداخت الکترونیک را بهبود می‌بخشد، دسترسی به خدمات مالی را بالا می‌برد و فرایند جذب سرمایه را آسان می‌کند. تعدادی از راه‌حل‌های بلاک چین در حوزه بانکی و مالی، رمزارز‌ها، توکن‌ها، صرافی‌های دیجیتال (Exchange) و پلتفرم‌های معاملاتی (Trading) هستند.

بازی‌های ویدیویی: این کاربرد را جذاب‌ترین کاربردهای بلاک چین معرفی می‌کنند. بلاک چین با ارائه قابلیت‌های جدید و خلاقانه برای بازی‌های ویدیویی، می‌تواند تجربه بازی را ارتقا دهد. بلاک چین می‌تواند به افزایش امنیت و عدالت در بازی، ارائه مالکیت دائم و قابل انتقال برای توکن غیرقابل تعویض (NFT) و افزایش درآمد توسعه‌دهندگان و بازیکنان کمک کند. برخی از بازی‌های ویدیویی که از فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند عبارت‌اند از: آکسی اینفینیتی (Axie Infinity)، دیسنترالند (Decentraland)، کریپتوکیتی (CryptoKitties)، زد ران (Zed Run) و… .

حوزه سلامت: این کاربرد یکی از حساس‌ترین و مفیدترین کاربردهای بلاک چین است که با ارائه راه‌حل‌های نوین و بهینه برای سلامت افراد، می‌تواند به بهبود کیفیت خدمات درمانی، کاهش هزینه‌ها و خطاها، حفظ حریم خصوصی و امنیت داده‌های پزشکی و تسریع در تحقیقات علمی و پزشکی کمک کند.

به طور کلی می‌توان گفت که بلاک چین، فناوری جوان و رو به رشدی است که هر روز شاهد پیشرفت‌ها و نوآوری‌های جدید در آن هستیم. این فناوری می‌تواند به حل مشکلات جدی و مهم جامعه، مانند فقر، نابرابری، فساد، تغییرات آب و هوایی و حتی جنگ کمک کند.

بلاک چین می‌تواند به خلق فرصت‌های جدید و پرسود برای سازمان‌ها، شرکت‌ها و کارآفرینان کمک کند و سطح زندگی و رفاه انسان‌ها را ارتقا بخشد.

لازم به ذکر است که  بلاک چین هم مانند هر فناوری دیگری، چالش‌ها و محدودیت‌های خاص خود را دارد. این فناوری به توسعه و بهبود فنی، قانونی، اجتماعی و اقتصادی نیاز داشته و برای رسیدن به هدفش باید بین نهادها و سازمان‌های مختلف، هماهنگی و همکاری به وجود بیاید.

با اینکه بلاک چین هنوز در مراحل ابتدایی توسعه قرار دارد، اما با توجه به پتانسیل و قابلیت‌های آن، می‌توان امیدوار بود که در آینده، نقشی مثبت و مؤثری را در تحول جامعه ایفا کند.

از بیت کوین تا آلت کوین؛ در دنیای رمزارزها چه می‌گذرد؟

همان‌طور که در بخش‌های قبلی گفتیم، رمزارزها، ارزهای دیجیتالی هستند که امنیت و تبادل‌شان با استفاده از رمزنگاری تضمین می‌ شود. رمزارزها بر پایه‌ی فناوری بلاک چین، ایجاد شده و تمام تراکنش‌های آن‌ها در دفتر توزیع کل عمومی و غیرقابل تغییری ثبت و ذخیره می‌‌شود.

بلاک چین شبکه‌ای غیرمتمرکز است که هیچ نهاد واسطه‌ای، مانند بانک یا دولت، به محتوای آن دسترسی نداشته و به جای این واسطه‌ها، اعضای شبکه مسئولیت اجرا و تأیید تراکنش‌های رمزارز را برعهده می‌گیرند. همین موضوع، سرعت بالا، شفافیت و هزینه پایین را برای این دارایی‌های دیحیتال به ارمغان می‌آورند.

بیت کوین؛ پادشاه رمزارزها

بیت کوین، اولین و معروف‌ترین رمزارز جهان است که در سال ۲۰۰۹ توسط فرد یا گروهی ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو اختراع شد. بیت کوین به عنوان یک پروتکل و یک شبکه قابل اجرا است و امکان انتقال ارزش را به صورت مستقیم و بدون نیاز به واسطه‌ فراهم می‌کند.

بیت کوین دارای ۲۱ میلیون واحدِ قابل تولید است که از طریق فرآیندی با نام استخراج (Mining) تولید شده و در آن عضو‌های شبکه، به نام استخراج‌کننده‌ یا ماینر (Miner)، با حل پازل‌های ریاضی پیچیده، حق تأیید تراکنش‌های جدید را به دست می‌آورند.

آلت کوین‌، جایگزینی برای بیت کوین

آلت کوین (AltCoin)، از دو کلمه‌ی Alternative و Coin تشکیل شده و به معنای ارز جایگزین است. آلت کوین‌ها، رمزارزهایی هستند که بعد از بیت کوین و به هدف برطرف کردن نقاط ضعف یا محدودیت‌های بیت کوین به وجود آمده‌اند.

به طور کلی، آلت کوین‌ها را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:

• آلت کوین‌های فورک (Fork): این دسته از رمزارزها، با تغییرات جزئی یا اساسی در پروتکلِ بلاک چینِ بیت کوین یا ارز دیجیتال دیگر به وجود آمده‌اند. لایت کوین (LTC)، بیت کوین کش (BCH) و بیت کوین اس‌وی (BSV) از فورک‌های بیت کوین هستند.
• آلت کوین‌های پلتفرم (Platform): این دسته از رمزارزها، بر پایه‌ی بلاک چین‌های جدید و مستقل ساخته شده‌اند و قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند (smart contract)، ساخت توکن‌های جدید و انجام عملکردهای پیچیده را دارند. اتریوم (ETH)، سولانا (SOL) و پولکادات (DOT) از دسته آلت کوین‌های پلتفرم هستند.
• آلت کوین‌های توکن (Token): این دسته از رمزارزها، بر پایه‌ی بلاک چین‌های پلتفرم ساخته شده‌اند و نشانگر یک دارایی، خدمات یا حقِ استفاده هستند. تتر (USDT)، چین لینک (LINK) و یونی سواپ (UNI)، آلت کوین‌های توکن هستند.
• آلت کوین‌های نسل سوم (Third-generation): این دسته از رمزارزها، با استفاده از فناوری‌های نوآورانه و پیشرفته، سعی دارند مشکلات آلت کوین‌های نسل قبلی خود را حل کنند. برای مثال مقابله با محدودیت‌های ظرفیتی، تأخیر در تأیید تراکنش‌ها، افزایش هزینه‌ها و کاهش امنیت. کاردانو (ADA)، آوالانچ (AVAX) و الگوراند (ALGO)، آلت کوین‌های نسل سوم هستند.

چرا رمزارزها ارزشمند هستند و قیمت دارند؟

رمزارزها، مانند هر دارایی دیگری، ارزش خود را از تقاضا و عرضه بازار به دست می‌آورند. هر چه تقاضا برای یک رمزارز بیشتر و عرضه‌ب آن کمتر باشد، قیمت آن بالاتر خواهد رفت و بالعکس. تقاضا برای رمزارزها به عوامل مختلفی بستگی دارد، مانند:

کاربردهای عملی: رمزارزهایی که قابلیت‌های جدید یا مفیدی را مانند پرداخت سریع و ارزان، اجرای قراردادهای هوشمند، حفظ حریم خصوصی یا انجام عملکردهای پیچیده، ارائه می‌دهند، معمولاً در بازار با استقبال بیشتری روبه‌رو می‌شوند.

پشتیبانی و تأیید: رمزارزهایی که توسط صنعت، حکومت یا جامعه پشتیبانی و تأیید می‌شوند، معمولاً اعتبار و اعتماد بالاتری در میان مردم دارند. همین حالا هم بسیاری از صرافی‌های رمزارز، بانک‌ها، شرکت‌های فناوری و حتی کشورها، رمزارزهای مخصوص به خود را راه‌اندازی کرده‌اند.

روحیات بازار: رمزارزهایی که در رسانه‌ها، شبکه‌های اجتماعی یا جامعه‌ی رمزارز مورد توجه و بحث قرار می‌گیرند، معمولاً تقاضای بالاتری دارند. برای مثال دوج کوین (DOGE)، که در ابتدا به عنوان یک شوخی و میم اینترنتی ساخته شده بود، با حمایت افراد مشهور مانند ایلان ماسک (Elon Musk)، به محبوبیت بالایی رسید.

فناوری و نوآوری: رمزارزهایی که از فناوری‌های پیشرفته و نوآورانه‌ای مانند هوش مصنوعی یا راه‌حل‌های مقیاس‌پذیری استفاده می‌کنند، معمولا پرطرفدار هستند.

برای خرید رمزارز، به کیف پول رمزارز (Wallet) و صرافی ارز دیجیتال (Exchange) نیاز خواهید داشت. کیف پول‌های رمزارز، نرم‌افزار‌ها یا سخت‌افزارهایی هستند که در دو نوع سرد و گرم ارائه شده و کلید‌های خصوصی و عمومی شما را ذخیره می‌کنند. صرافی‌های ارز دیجیتال هم پلتفرم‌های آنلاین است که در دو نوع متمرکز (Centralized) و غیرمتمرکز (Decentralized) خدمات ارائه می‌دهند.

ابتدا باید کیف پولی مناسب برای رمزارز مورد نظر خود انتخاب کنید، سپس باید یک صرافی را بر اساس عواملی مانند حجم معاملات، کارمزدها، امنیت و پشتیبانی در نظر بگیرید. در آن صرافی، حسابی کاربری ایجاد کرده و پس از احراز هویت، رمزارز مورد نظر خود را با قیمت بازار یا قیمت دلخواه خریداری کنید.

رمزارزها، با وجود قابلیت‌های بسیار زیاد و جذاب خود، ریسک‌ها و چالش‌های امنیتی هم دارند. برای در امان ماندن از این چالش‌ها دقت کنید که کیف پول ارز دیجیتال مناسب و ایمنی انتخاب کنید، از کلید خصوصی خود به خوبی محافظت کنید. در هنگام ارسال یا دریافت رمزارز، دقت کنید که آدرس مقصد را اشتباه وارد نکنید، تغییرات بازار را نیز مدام زیر نظر داشته باشید.

رمزارزها، ارزهای دیجیتالی هستند که قابلیت‌های جدید و جذابی ارائه می‌دهند، پرداخت سریع و ارزان، اجرای قراردادهای هوشمند، حفظ حریم خصوصی یا انجام عملکردهای پیچیده از این قابلیت‌ها هستند. بیت کوین، اولین و معروف‌ترین رمزارز جهان است و آلت کوین‌ها، رمزارزهای جایگزین بیت کوین هستند که بعد از اولین ارز دیجیتال و برای برطرف کردن نقاط ضعف آن به وجود آمده‌اند. برای حفظ امنیت رمزارزهای خود، باید نکات امنیتی مانند انتخاب کیف پول و صرافی مناسب، محفوظ نگه داشتن کلید خصوصی و دقت در وارد کردن آدرس مقصد درست را رعایت کنید.

چگونه اولین خرید خود را در دنیای ارزهای دیجیتال انجام دهیم؟

ارزهای دیجیتال یا رمزارزها، نوعی پول الکترونیکی هستند که به صورت دیجیتالی ذخیره شده یا انتقال داده می‌شوند، این ارزها با استفاده از رمزنگاری، فناوری بلاک چین و شبکه‌های همتا به همتا، برای تراکنش‌ها امنیت، شفافیت و بی‌واسطگی به ارمغان می‌آورند. برخی از معروف‌ترین ارزهای دیجیتال عبارت‌اند از بیت‌کوین، اتریوم، تتر و بایننس کوین.

اگر شما هم جذب دنیای جدید و پرهیاهوی ارزهای دیجیتال شده‌اید و می‌خواهید بدانید چگونه می‌توانید در این دنیا فعالیت داشته باشید، تنها کافی است با انجام سه مرحله زیر، اولین خرید خود را در دنیای ارزهای دیجیتال انجام دهید.

ایجاد یک کیف پول ارز دیجیتال

والت یا کیف پول ارز دیجیتال، نرم‌افزار یا سخت‌افزاری است که می‌توانید با آن کلید‌های خصوصی و عمومی خود را ذخیره و مدیریت کنید. کلید خصوصی، رمزی است که می‌توانید با آن تراکنش‌های رمزارزی خود را انجام داده و بسیار محرمانه است. کلید عمومی، آدرسی است که می‌توانید برای ارسال یا دریافت ارز دیجیتال در اختیار دیگران قرار دهید.

کیف پول‌های ارز دیجیتال به دو نوع گرم و سرد دسته‌بندی می‌شوند. کیف پول‌های گرم یا نرم‌افزاری، معمولاً رایگان و قابل دسترس هستند و در قالب اپلیکیشن یا افزونه ارائه می‌شوند. این کیف پول‌ها رابطی کاربرپسند و آسان دارند و استفاده از آن‌ها راحت است. با این حال، در برابر حملات سایبری، سرقت، ویروس یا خرابی دستگاه، آسیب‌پذیر هستند.

کیف پول‌های سرد یا سخت‌افزاری، دستگاه‌های فیزیکی هستند که شباهت زیادی به فلش‌های USB دارند و امنیت کلید‌های خصوصی را به خوبی تضمین می‌کنند. کیف پول‌های سرد برای انجام تراکنش، نیاز دارند که به دستگاه دیگری مانند کامپیوتر یا گوشی متصل شوند، اما در مقایسه با کیف پول‌های نرم‌افزاری گران‌تر هستند.

انتخاب یک صرافی آنلاین ارز دیجیتال

صرافی آنلاین ارز دیجیتال، محلی است که می‌توانید با پول ملی خود، ارزهای دیجیتال را خرید و فروش کنید. هر صرافی‌ ارز مزایا و معایب خاص خود را دارند؛ برخی از عوامل مهم در انتخاب یک صرافی آنلاین ارز دیجیتال عبارت‌اند از:

1. قانون‌مند بودن: صرافی آنلاین ارز دیجیتال باید مطابق با قوانین و مقررات کشور شما فعالیت کند و مجوزهای لازم را برای این کار داشته باشد.
2. امن بودن: صرافی آنلاین ارز دیجیتال باید سطح بالایی از حفاظت و رمزگذاری را برای حساب‌ها و تراکنش‌های شما فراهم کند.
3. سادگی استفاده: صرافی آنلاین ارز دیجیتال باید تجربه کاربری ساده و راحتی در اختیار کاربر قرار دهد.

بعد از انتخاب و ثبت نام در صرافی ارز دیجیتال در آن، باید اطلاعات شخصی خود و مدارکی مانند عکس و اسکن کارت ملی را ارسال کنید. برخی صرافی‌ها برای ارائه خدمات بیشتر از کاربر می‌خواهند هویت خود را احراز کند. این مرحله ممکن است کمی زمان‌بر باشد. اما زمان احراز هویت در بیت‌پین بسیار کمتر از سایر صرافی‌های ارز دیجیتال ایرانی است.

حال نوبت به افزودن رمزارز به کیف پول ارز دیجیتال می‌رسد، قبل از شروع به خرید، ابتدا کیف پول خود را به صرافی مرتبط با ارز دیجیتال خود متصل کنید، پس از آن، می‌توانید با استفاده از روش‌های مختلف پرداخت، تومان یا دلار خود را به حساب صرافی واریز کنید.

در سفارش فوری، شما قیمت خرید ارز دیجیتال یا فروش آن را تعیین نمی‌کنید، بلکه با قیمت بازار در لحظه‌ی ثبت سفارش معامله می‌کنید. در سفارش محدود، شما خودتان قیمت خرید یا فروش را تعیین می‌کنید و منتظر می‌مانید تا قیمت بازار به آن حد برسد.

پس از انجام معامله، شما مالک ارز دیجیتال خریداری شده‌ هستید و حالا این انتخاب را دارید که رمزارز‌های خود را در حساب صرافی نگه‌دارید یا به کیف پول سخت‌افزاری خود منتقل کنید.

برای انتقال ارز دیجیتال، به کلید عمومی کیف پول خود نیاز خواهید داشت، پس از آن بسته به نوع ارز دیجیتال و شبکه‌ای که از آن استفاده می‌کنید، ممکن است در فرایند تأیید تراکنش، نیاز به پرداخت کارمزد و کمی صبر داشته باشید.

به خاطر داشته باشید که قیمت ارزهای دیجیتال بسیار نوسان دارد و ممکن است در زمان فروش، قیمت آن‌ها از زمان خرید پایین‌تر یا بالاتر باشد. بنابراین باید با استفاده از تحلیل‌های تکنیکال و فاندامنتال، زمان مناسبی را برای خرید یا فروش انتخاب کنید.

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟

اگر به دنبال خرید، فروش، نگهداری یا استفاده از ارزهای دیجیتال هستید، آشنایی با مفهوم کیف پول ارز دیجیتال، از مهم‌ترین اقداماتی است که در همان ابتدای راه باید انجام دهید. کیف پول ارز دیجیتال، اپلیکیشن، افزونه، دستگاهی یا حتی تکه کاغذی است که امکان مدیریت رمزارزها را برای شما فراهم می‌کند و حاوی کلید عمومی و کلید خصوصی برای مدیریت دارایی‌های دیجیتالی شما است.

در بخش‌های قبلی آشناشدیم که کلیدهای اصلی کیف پول کدام‌ها هستند. کلید عمومی که برخی آن را آدرس کیف پول نیز می‌نامند، رشته‌‌ای از حروف و اعداد است که به عنوان شناسه شما در شبکه بلاک چین عمل می‌کند. شما برای دریافت رمزارز باید این آدرس را در اختیار دیگران قرار دهید و به نحوی همان نقش شماره حساب بانکی را در نقل‌ وانتقالات بانکی ایفا می‌کند.

کلید خصوصی هم رشته‌ای از حروف و اعداد است و می‌توان آن را رمز عبور شما در شبکه بلاکچین معرفی کرد. کلید خصوصی باید محرمانه و در جایی امن نگه‌داری شود؛ این کلید امکان دسترسی به رمزارزهای‌تان را فراهم می‌کند و معادل کارت بانکی‌ در دنیای رمزارزها است.

انواع کیف پول ارز دیجیتال

کیف پول‌های ارز دیجیتال به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: سرد (Cold) و گرم (Hot). کیف پول‌های سرد به کیف پول‌هایی گفته می‌شوند که در قالب دستگاهی فیزیکی ارائه شده و به طور مدام به اینترنت متصل نیستند. در مقابل کیف پول‌های گرم به کیف پول‌های نرم‌افزاری گفته می‌شوند که مداوما به اینترنت دسترسی دارند.

کیف پول‌های سرد برای نگهداری بلندمدت رمزارز مناسب هستند، چرا که در برابر حملات هکری امن‌تر و مقاوم‌تر هستند؛ اما از آنجا که برای پرداخت نیاز به اتصال به کامپیوتر یا گوشی دارند، برای پرداخت سریع و معاملات روزانه مناسب نیستند، برخی از کیف پول‌های سرد عبارت‌اند از: لجر (Ledger)، ترزور (Trezor) و کیپ کی (KeepKey).

کیف پول‌های گرم برای نگهداری کوتاه‌مدت رمزارز مناسب‌تر بوده و از طریق آن‌ها سریع‌تر و راحت‌تر می‌توان نقل و انتقال‌ها را انجام داد. کیف پول‌های گرم برای نگهداری بلندمدت رمزارز مناسب نیستند و در مقابل حملات، آسیب‌پذیری بیشتری دارند. اِکسودوس (Exodus)، تراست (Trust) و متامسک (Metamask)، نمونه‌هایی از کیف پول‌های گرم هستند.

چگونه یک کیف پول ارز دیجیتال بسازیم؟

برای ساخت یک کیف پول ارز دیجیتال، باید ابتدا تصمیم بگیرید چه نوع کیف پولی می‌خواهید، سپس پلتفرمی معتبر و مطمئن برای خرید یا دانلود کیف پول انتخاب کنید.

پس از آن، کیف پول ارز دیجیتال خود را نصب و راه‌اندازی کنید و رمز عبوری قوی برای آن انتخاب کنید. کلمات بازیابی (Recovery Phrase) که در اختیار شما قرار داده می‌شود را در جای امنی نگهداری کنید. عبارت بازیاب شامل ۱۲ یا ۲۴ کلمه است که در صورت گم شدن یا خراب شدن کیف پول ارز دیجیتال شما، کمک می‌کند تا به رمزارزهای خود دسترسی پیدا کنید.

در نهایت، برای دریافت رمزارز، باید کلید عمومی و کلید خصوصی خود را دریافت کرده و آماده استفاده از کیف پول خود باشید.

نتیجه‌گیری

کیف پول ارز دیجیتال، ابزار ضروری برای فعالیت در دنیای رمزارزها است که امکان مدیریت، نگهداری و استفاده از ارزهای دیجیتال را برای شما فراهم می‌کند. برای انتخاب کیف پولی مناسب، باید به نوع، ویژگی، هزینه و امنیت آن توجه کرده و با دقت زیاد از کلید خصوصی و عبارت بازیابی خود محافظت کنید.

معامله ارزهای دیجیتال؛ نکات و استراتژی‌ها

اگر ۵ بخش قبلی صفحه برای معامله ارزهای دیجیتال از کجا شروع کنیم؟ را خوانده باشید، مطمئناً اکنون می‌دانید که ارزهای دیجیتال یا رمزارزها، نوعی پول الکترونیک هستند و با استفاده از فناوری بلاک چین ایجاد شده که با ثبت غیرمتمرکز داده‌ها، امنیت و شفافیت آن‌ها را تضمین می‌کند. ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین، اتریوم و ریپل در بازارهای مختلفی قابل خرید و فروش هستند و می‌توان از آن‌ها برای سرمایه‌گذاری، پرداخت، حمل و نقل و … استفاده کنند.

اما معامله ارزهای دیجیتال چگونه انجام می‌شود و چه نکات و استراتژی‌هایی را در این راه باید در نظر گرفت؟

نکات معاملات ارزهای دیجیتال

قبل از شروع به معامله، باید با مفاهیم و اصطلاحات رایج در بازار رمزارز آشنا شوید. برخی از این مفاهیم عبارت‌اند از: نقطه حمایت (Support)، نقطه مقاومت (Resistance)، روند صعودی (Uptrend)، روند نزولی (Downtrend)، خط روند (Trendline)، الگوهای قیمتی (Price Patterns)، کندل‌ استیک‌ها (Candlesticks)، حجم معاملات (Volume) و ایندیکیتورها (Indicators).

ابتدا باید پلتفرم مناسبی برای خرید و فروش رمزارز انتخاب کنید. پلتفرم‌های مختلف، ویژگی‌ها، قابلیت‌ها، هزینه‌ها و سطوح امنیتی متفاوتی ارائه می‌دهند؛ بیت‌پین (Bitpin) برای کاربران ایرانی و بایننس (Binance)، کوین‌بِیس (Coinbase)، کُراکِن (Kraken) و هیوبی (Huobi) برای کاربران خارجی، مثال‌هایی از این پلتفرم‌ها هستند. سپس لازم است تا کیف پول ارز دیجیتال مناسبی برای نگهداری رمزارز خود داشته باشید.

حال نوبتِ آن است که یک استراتژی معاملاتی برای خود تعریف کنید؛ استراتژی‌های معاملاتی، هدف‌گذاری‌ها، ریسک‌ها، بازده‌ها، بازارها و روش‌های معاملاتی خاص خود را دارند. بسته به شخصیت، سبک زندگی و تجربه خود می‌توانید از بین استراتژی‌های مختلف، یکی را انتخاب کنید؛ برخی از این استراتژی‌های رایج عبارت‌اند از: اسکلپینگ (Scalping)، معامله معکوس (Reverse Trading)، مومنتوم تریدینگ (Momentum Trading)، آربیتراژ (Arbitrage)، استراتژی خرید و نگه‌داری (Buy and Hold)، معامله سوئینگ (Swing Trading) و معامله حجم (Volume Trading).

شما در این راه باید به تحلیل بازار رمزارزها اهمیت دهید؛ تحلیل بازار شامل دو بخش تحلیل تکنیکال (فنی) و تحلیل فاندامنتال (بنیادین) است. تحلیل تکنیکال به بررسی الگوها، ایندیکارتور‌ها و روندهای قیمتی، با استفاده از نمودارها و ابزارهای مختلف می‌پردازد.

تحلیل فاندامنتال به بررسی عوامل خارج از بازار مانند خبر، قانون، فناوری و… می‌پردازد که بر قیمت رمزارزها تأثیر دارند. تحلیل بنیادین به شما کمک می‌کند تا رمزارزهای با پتانسیل رشد و ارزش بالا را شناسایی کنید.

به مدیریت سرمایه و ریسک اهمیت دهید؛ مدیریت سرمایه به معنای تعیین مقدار سرمایه‌ای است قصد دارید در بازار ارزهای دیجیتال با آن معامله کنید. بهتر است برای کاهش ریسک و افزایش بازده، سرمایه‌ خود را بین چندین رمزارز تقسیم کنید و پورتفولیوی متنوعی داشته باشید. مدیریت ریسک در معاملات ارزهای دیجیتال به معنای تعیین حد ضرر (Stop Loss) و حد سود (Take Profit) به هدف کاهش ضرر و افزایش سود است.

برخی استراتژی‌های معاملات ارزهای دیجیتال

اسکلپینگ (Scalping): یا نوسان‌گیری؛ کسب سود‌های کم از نوسان‌های لحظه‌ای.

معامله معکوس (Reverse Trading): پیش‌بینی قیمت رمزارزی با بررسی روند معکوس به کمک ابزارهای تخصصی و بررسی الگوهای قبلی.

مومنتوم تریدینگ (Momentum Trading):‌ ورود به بازار در لحظه مناسب و خروج از آن به محض رسیدن قیمت به هدف موردنظر.

آربیتراژ (Arbitrage): کسب سود با استفاده از قیمت‌گذاری‌های متفاوت در صرافی‌های مختلف استراتژی خرید و نگه‌داری (Buy and Hold): خرید ارز دیجیتال در زمان افت قیمتی و سرمایه‌گذاری و نگهداری آن برای مدت طولانی.

معامله سوئینگ (Swing Trading): سودآوری از نوسانات میان‌مدت بازار به کمک تحلیل‌های تکنیکال، الگوهای قیمتی و روندهای بازار.

معامله حجم (Volume Trading): کسب سود از افزایش حجم معاملات در زمان‌های خاص با نمودارها و تصمیم‌گیری سریع.

نتیجه‌گیری

معامله ارزهای دیجیتال، فرصتی جذاب و پرسود برای افرادی است که به دنبال کسب درآمد از بازارهای مالی هستند، اما برای موفقیت در این بازار، باید نکات و استراتژی‌های مختلف را در نظر گرفت و با تحلیل، برنامه‌ریزی و اجرای مناسب عمل کرد.

در این راه باید از ریسک‌ها و چالش‌های بازار آگاه شوید و با مدیریت صحیحِ سرمایه و ریسک، ضررهای احتمالی را کاهش داده و سود‌ خود را افزایش دهید.

NFT چیست و چه کاربردی دارد؟

ان اف تی (مخفف عبارت Non-Fungible Token) یا توکن غیرقابل تعویض، اصطلاحی اقتصادی برای توصیف اقلامی مانند نقاشی، فایل موسیقی و پاداش‌ بازی‌های ویدیویی است. به زبان ساده، NFT‌ها توکن‌های دیجیتالی هستند که منحصربه‌فرد و غیرقابل معاوضه هستند. برای، شما نمی‌توانید یک NFT را با یک NFT دیگر معاوضه کنید، چون هر کدام از آن‌ها ارزش و ویژگی‌های خاص خود را دارند.

NFT‌ها بر پایه فناوری بلاک چین ساخته شده و به عنوان گواهینامه‌های مالکیت دیجیتال برای هر نوع دارایی دیجیتال یا فیزیکی عمل می‌کنند. بلاک چین سامانه‌ی ثبت رسمی و غیرمتمرکز است که تمام تراکنش‌های انجام شده را به صورت رمزگذاری‌شده ذخیره می‌کند و به این ترتیب می‌توانید از یگانه بودن NFT خود اطمینان حاصل کنید.

NFTها چه کاربردهایی دارند؟

NFT‌ها در حوزه‌های مختلف، کاربردهای زیاد و جذابی دارند. برخی از این کاربردها عبارت‌اند از:

هنر

NFT‌ها به هنرمندان اجازه می‌دهند تا آثار خود را به صورت دیجیتالی به فروش برسانند و درآمدزایی کنند. با استفاده از NFT، هنرمندان می‌توانند مالکیت و حق نشر آثار خود را حفظ کرده و در صورت فروش، از آن‌ها درآمد داشته باشند. خریداران هم می‌توانند مطمئن باشند که آثار خریداری‌شده توسط خودِ هنرمند ساخته شده‌ و منحصر‌به‌فرد هستند. بعضی از این دسته از NFT‌ها با قيمت‌های بسيار بالائي فروخته شده‌اند:‌

Everydays: The First 5000 Days: این اثر توسط هنرمندی به نام بیپل (Beeple) ساخته شده است و شامل ۵ هزار تصویر متفاوت است که از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۱، توسط او طراحی شده‌اند. این مجموعه در مارس ۲۰۲۱ با قیمت ۶۹٫۳ میلیون دلار در حراجی کریستیز (Christie’s) به فروش رفت و گران‌ترین NFT تاریخ شد.

CryptoPunks: این مجموعه شامل ۱۰ هزار تصویرِ پیکسلیِ منحصر‌به‌فرد است که هر کدام یک شخصیت با ویژگی‌های مختلف مانند لباس، مو، عینک و … دارند. این مجموعه در سال ۲۰۱۷ توسط شرکت Larva Labs ساخته شده و یکی از اولین NFT‌های بلاک چین اتریوم است که برخی از آن‌ها با قیمت‌هایی بالای چند میلیون دلار به فروش رسیده‌اند.

Nyan Cat: این اثر توسط هنرمند کریس تورس (Chris Torres) ساخته شده و گربه‌ای رنگارنگ است که در فضا پرواز می‌کند و رد پای خود را به صورت رنگین‌کمان به جا می‌گذارد. این اثر در سال ۲۰۱۱ به عنوان یک میم (Meme) در اینترنت محبوب شد و در فوریه ۲۰۲۱ با قیمت ۵۹۰ هزار دلار به صورت NFT به فروش رسید.

موسیقی

NFT‌ها به خوانندگان و آهنگسازان اجازه می‌دهند تا آثار خود را به صورت دیجیتالی به فروش برسانند و درآمدزایی کنند. با استفاده از NFT، موسیقیدانان می‌توانند حق نشر آثار خود را حفظ کرده و از آن کسب درآمد کنند. علاوه‌بر‌این، خریداران هم می‌توانند اطمینان حاصل کنند که آثار خریداری شده توسط خود موسيقي‌دان ساخته شده‌اند و منحصربه‌فرد هستند. بعضي از NFTهای موسيقی كه با قيمت‌های بالائي فروخته شده‌اند عبارت‌اند از:

Kings of Leon: این گروه راک آمريكائي در مارس ۲۰۲۱ آلبوم جديد خود را با نام When You See Yourself به صورت NFT عرضه کرد. این آلبوم شامل سه نوع NFT بود: خودِ آلبوم، تصاویر ویدیویی منحصر‌به‌فرد و قطعه‌هایی ویژه برای طرفدارانِ گروه؛ این آلبوم در مجموع ۲ میلیون دلار درآمدزایی کرد.

Grimes: این خواننده و ترانه‌سرای کانادایی در فوریه ۲۰۲۱ مجموعه‌ای از ۱۰ اثر دیجیتالی به نام WarNymph Collection Vol.1 را به صورت NFT به فروش رساند. این مجموعه شامل تصاویر و ویدیوهایی بود که یک شخصیت فانتزی به نام WarNymph را نشان می‌داد؛ این شخصیت توسط خود Grimes و برادرش ساخته شده بود و در مجموع ۶ میلیون دلار درآمدزایی کرد.

Blau: این DJ و تهيه‌كننده موسيقي الكترونيك آمريكايی در مارس ۲۰۲۱ آلبوم جديد خود را به نام Ultraviolet به صورت NFT عرضه کرد و در مجموع ۱۱٫۷ میلیون دلار درآمد ایجاد کرد.

کارت‌های کلکسیونی: NFT‌ها به علاقه‌مندان به جمع‌آوری کارت‌های بازی، ورزشی، كارتوني يا هنری اجازه می‌دهند كه كارت‌های خود را به صورت ديجيتال جمع‌آوری و با ديگران معامله كنند. با استفاده از NFT، کلکسیو‌نر‌ها می‌توانند مطمئن باشند كه كارت‌های جمع‌آوری کرده منحصربه‌فرد هستند؛ بعضی از NFT‌های كارت‌های کلکسیونی كه با قيمت‌های بالائی فروخته شده‌اند، عبارت‌اند از:

NBA Top Shot: پلتفرمی از کلیپ‌های ویدیویی از لحظات برجسته بازیکنان NBA که این ویدیو‌ها با عنوان Moments در قالب NFT خرید و فروش می‌شوند. این پلتفرم در اکتبر ۲۰۲۰ راه‌اندازی شد و تاکنون بیش از ۴۰۰ میلیون دلار درآمد به همراه داشته است.

Sorare: یک بازی فانتزی فوتبال است که به کاربران اجازه می‌دهد که کارت‌های NFT را از بازیکنان فوتبال را خرید و فروش کنند و با استفاده از آن‌ها تیم‌های خود را بسازند و در مسابقات شرکت کنند. این بازی در سال ۲۰۱۹ راه‌اندازی شد و بیش از ۱۰۰ باشگاه فوتبال رسمی را در خود جای داده است.

CryptoKitties: در این بازی، گربه‌های بامزه و مجازی به صورت NFT خریداری، فروش، نگهداری و پرورش داده می‌شوند. CryptoKitties در سال ۲۰۱۷ راه اندازی شد و یکی از نخستین و محبوب‌ترین بازی‌ها بر پایه NFT شناخته می‌شود. هر گربه در این بازی، ویژگی‌های منحصربه‌فرد و ژنتیکی دارد که توسط الگوریتم‌های بلاک چین تعیین شده و براساس آن‌ها قیمت‌گذاری می‌شود.

متاورس

NFT‌ها به کاربران اجازه می‌دهند که دارایی‌های دیجیتال را در فضاهای مجازی خلق و خریداری کنند. این فضاهای مجازی، متاورس نام دارند که در آن کاربران می‌توانند با استفاده از شخصیت‌های مجازی یا آواتار (Avatar) با یکدیگر تعامل داشته باشند، فعالیت‌های مختلفی انجام دهند و تجربه‌های جدیدی کسب کنند. NFT‌ها در این جهان مجازی نقش مهمی ایفا می‌کنند، چرا که امکان خرید و فروش زمین، خانه، لباس، آثار هنری و سایر دارایی‌های دلخواه را در متاورس برای آواتارها فراهم می‌کنند. برخی از NFT‌های متاورس كه با قيمت‌های بالائي فروخته شده‌اند، عبارت‌اند از:

Decentraland: پلتفرمی متاورسی که در آن کاربران می‌توانند زمین‌های مجازی را به صورت NFT خرید و فروش کرده و حتی ساخت و ساز کنند. این پلتفرم در سال ۲۰۱۷ راه‌اندازی شد و تاکنون بیش از ۹۰ هزار زمین مجازی در آن به فروش رسیده است.

CryptoVoxels: یک پلتفرم متاورس است که مانند دیسنترالند کاربران در آن می‌توانند زمین‌های مجازی را به صورت NFT خریدا و فروش کرده و در آن‌ها ساخت‌و‌ساز کنند. این پلتفرم در سال ۲۰۱۸ راه‌اندازی شد و تاکنون بیش از ۱۴ هزار زمین مجازی در آن فروخته شده است.

NFT‌ها نوع جديدی از توكن‌های ديجيتالی هستند كه به عنوان گواهينامه‌های مالكيت ديجيتال عمل کرده و با استفاده از فناوری بلاك چين ساخته شده‌اند. NFT‌ها در حوزه‌های مختلف، کاربردهای زياد و جذابی دارند و در حال حاضر يكي از پديده‌های جديد، پرطرفدار و در حال گسترش در دنيای رمزارزها هستند.

NFT‌ها به کاربران این امکان را می‌دهند تا دارایی‌های دیجیتالی خود به صورت امن و شفاف مدیریت کرده و از آن‌ها کسب درآمد کنند.

چهره‌های تاثیرگذار در دنیای کریپتو

دنیای کریپتو، دنیایی پر از حرکت، نوآوری و تحول است. در این دنیا، بسیاری از افراد با استعداد، خلاق و پرتلاش وجود دارند که با فعالیت‌ها و ایده‌های خود، صنعت کریپتو را به جلو هُل می‌دهند.

ویتالیک بوترین

نام ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) را بسیار شنیده‌اید. او بنیان‌گذار و چهره‌ی اصلی شبکه اتریوم (Ethereum) است که پس از بیت‌ کوین (Bitcoin)، دومین ارز دیجیتال بزرگ‌ و محبوب‌ِ جهان است. ویتالیک بوترین در سال ۱۹۹۴ در روسیه به دنیا آمد و در سال ۲۰۰۷ به همراه خانواده‌اش به کانادا مهاجرت کرد. او از سال ۲۰۱۱، به دنیای کریپتو علاقه‌مند شد و در سال ۲۰۱۲، مجله بیت‌ کوین (Bitcoin Magazine) را تأسیس کرد. در سال ۲۰۱۳، پروژه‌ی اتریوم را شروع و دو سال بعد از آن شبکه‌ی این پروژه را راه‌اندازی کرد.

ویتالیک بوترین نابغه‌ای با دانش و تخصص است که شبکه‌ای با قابلیت پشتیبانی از بسیاری از برنامه‌ها و پروژه‌های غیرمتمرکز (Decentralized) را خلق کرده است. بنیان‌گذار اتریوم، با کمک شبکه‌ی اتریوم امکان اجرای قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) و ساخت ارزهای دیجیتال را فراهم کرد.

اتریوم در سال ۲۰۱۵ راه‌اندازی و به سرعت به يكی از پيشروان صنعت كريپتو تبدیل شد. بوترین همچنان نقش فعال و مؤثری در توسعه و بهبود اتريوم دارد و با نشر مقالات و تویيت‌های خود، جامعه كريپتو را راهنمايی می‌كند.

چانگ پنگ ژائو

چانگ پنگ ژائو (Changpeng Zhao) که به CZ نیز معروف است، بنیان‌گذار و مدیرعامل بایننس (Binance)، بزرگترین صرافی ارز دیجیتال جهان از نظر حجم معاملات است. او در سال ۱۹۷۷ در چین به دنیا آمد، در سال ۲۰۰۵ به کانادا مهاجرت کرد و قبل از ورود به دنیای کریپتو، در چندین شرکت فناوری مانند بلومبرگ (Bloomberg) و بلاک‌چین‌‌دات‌اینفو (Blockchain.info) کار کرده است و در سال ۲۰۱۷، با جمع‌آوری ۱۵ میلیون دلار از طریق عرضه اولیه سکه (ICO)، صرافی بایننس را راه‌اندازی کرد.

ژائو در عرض چند ماه، این صرافی را به بزرگ‌ترین صرافی دنیا تبدیل کرد و همچنین با توسعه بایننس اسمارت چین (Binance Smart Chain)، بایننس کوین (Binance Coin) و توکن غیرقابل تعویض بایننس (Binance NFT)، فعالیت‌های خود را در حوزه‌های مختلف کریپتو گسترش داد. او یکی از پیشگامان و پشتیبانان رشد و نوآوری در صنعت کریپتو است و از طریق ۴٫۴ میلیون فالوور در توییتر، نظرات و خبرهای خود را با جامعه کریپتو به اشتراک می‌گذارد.

جک دورسی

جک دورسی (Jack Dorsey) شاید بیشتر به عنوان بنیان‌گذار و مدیرعامل توییتر (Twitter) شناخته شده باشد، اما او حامی قدرتمند ارز دیجیتال بیت‌کوین است. جک دورسی در سال ۱۹۷۶ در آمریکا به دنیا آمد و در سال ۲۰۰۶، توییتر را تأسیس کرد. سپس در سال ۲۰۰۹، شرکت پرداخت الکترونیک اسکوئر (Square) را راه‌اندازی و در سال ۲۰۱۸، این شرکت را به صورت رسمی به پشتیبانی از خرید و فروش بیت‌کوین مجهز کرد؛ Square با ارائه خدمات مختلف مانند Cash App، Square Register و Square Crypto، به یکی از پلتفرم‌های پرطرفدار در صنعت پرداخت‌های الکترونيک و کريپتو تبديل شد. ه است. جک دورسی در حال حاضر ۵٫۷ ميليون فالوور در توييتر دارد و با نشر خبرها و نظرات خود درباره بيت‌ کوين، جامعه کريپتو را راهنمایی می‌کند.

دیوید مارکوس

دیوید مارکوس (David Marcus) رئیس بخش نُوی (Novi)، واحد پرداخت دیجیتال فیس‌بوک (Facebook) است که قبلاً به عنوان کالیبرا (Calibra) شناخته می‌شد. او در سال ۱۹۷۳ در فرانسه به دنیا آمد و در سال ۲۰۱۴، به عنوان رئیس پی‌پال (PayPal) انتخاب شد، سپس در سال ۲۰۱۸، از پی‌پال استعفا داد و به فیس‌بوک پیوست تا رهبری پروژه لیبرا (Libra)، ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک‌ چین را بر عهده بگیرد.

این پروژه با مقاومت‌های زیادی از سوی نهادهای نظارتی و سیاسی روبرو شد و در نهایت، به Diem تغییر نام داد. مارکوس در توییتر ۱٫۵ میلیون فالوور دارد و با نشر خبرها و نظرات خود درباره کریپتو، با جامعه کریپتو در ارتباط است.

برایان آرمسترانگ

برایان آرمسترانگ (Brian Armstrong) بنیان‌گذار و مدیرعامل کوین‌بِیس (Coinbase)، صرافی ارز دیجیتال آمریکایی است که در سال ۲۰۲۱، به عنوان اولین صرافی کریپتو، در بازار بورس Nasdaq عرضه عمومی شد. آرمسترانگ در سال ۱۹۸۳ در آمریکا به دنیا آمد و در سال ۲۰۱۲، با همکاری فرِد ایرسن (Fred Ehrsam)، صرافی کوین‌بیس را تأسيس کرد؛ این صرافي با داشتن بيش از ۶۰ ميليون كاربر و حجم معاملاتي بالغ بر ۳۳۵ ميليارد دلار، يكي از پيشروان صنعت كريپتو است. علاوه‌بر‌این، آرمسترانگ یکی از حاميان قدرتمند بيت‌ كوين است و در حال حاضر در توییتر ۶٫۹ ميليون فالوور دارد.

برد گارلینگ‌هاوس

برد گارلینگ‌هاوس (Brad Garlinghouse) مدیرعامل ریپل (Ripple) است و در سال ۱۹۷۱ در آمريكا به دنيا آمد. او قبل از پيوستن به ريپل در سال ۲۰۱۵، در شركت‌های AOL، Yahoo! و Hightail فعاليت می‌كرد و در سال ۲۰۱۲، به عنوان معاون ارشد ریپل به این شرکت پیوست. گارلینگ‌هاوس در سال ۲۰۱۶، به عنوان مدیرعامل ریپل منصوب شد و با تمرکز بر تسهیل پرداخت‌های بین‌بانکی و بین‌المللی با استفاده از تکنولوژی بلاک‌ چین و رمزارز XRP را به یکی از موفق‌ترین و معتبرترین شرکت‌های کریپتو تبدیل کرد.

چارلی لی

چارلی لی (Charlie Lee) بنیان‌گذار رمزارز لایت‌کوین (Litecoin)، در سال ۱۹۷۷ در ساحل عاج به دنيا آمد و در سال ۱۹۹۵ به آمريكا مهاجرت كرد. او در سال ۲۰۰۰، مدرك ليسانس خود را در رشته علوم كامپيوتر از دانشگاه ام‌آی‌تی (MIT) گرفت و در سال ۲۰۰۴، مدرك فوق ليسانس خود را نيز از همان دانشگاه دريافت كرد.

لی پس از فارغ‌التحصيلي، در شركت‌های مختلفي مانند Google، Guidewire Software و Coinbase كار كرد و در سال ۲۰۱۱، با الهام از بيت‌ كوين، لايت‌ كوين را راه‌اندازی و با تغييراتی در الگوريتم و پارامترهای شبكه، سعی كرد تا ارز ديجيتالی مناسب برای پرداخت‌های روزمره ارائه دهد.

لایت‌ کوین با داشتن زمان تأیید تقریبا چهار برابر کمتر از بیت‌ کوین (۲٫۵ دقیقه در مقابل ۱۰ دقیقه) و ظرفیت تولید تقریبا چهار برابر بیشتر (۸۴ میلیون در مقابل ۲۱ میلیون)، به عنوان نسخه‌ای نقره‌ای از بیت‌ کوین شناخته می‌شود.

لی همچنین در سال ۲۰۱۷، تمام سکه‌های لایت‌ کوین خود را به فروش رساند و اعلام کرد که این کار را برای تمرکز بیشتر روی توسعه شبکه انجام داد. لی در حال حاضر به عنوان مدیرعامل شرکت Litecoin Foundation فعالیت می‌کند و با نشر خبرها و نظرات خود درباره کریپتو، جامعه کریپتو را راهنمایی می‌کند.

وینسنت ون دوگ

وینسنت ون دوگ (Vincent Van Dough) نام مستعار فعال و تحلیلگری در بازار کریپتو است که با نام کاربری CryptoVanGogh@ در توییتر شناخته می‌شود. او در سال ۲۰۱۸، با علاقه به NFTها و هنر دیجیتال، وارد دنیای کریپتو شد و با تولید و خرید و فروش NFT‌های خود، به یکی از تاثیرگذاران در این حوزه تبدیل شد.

وینسنت ون دوگ با همکاری با هنرمندان دیگر، پروژه‌های NFT جذاب و خلاقانه‌ای را راه‌اندازی کرد و در حال حاضر ۱۱۷ هزار فالور در تویيتر دارد.

چهره‌های تاثیرگذار در دنيای کريپتو، افرادی هستند که با فعاليت‌های خود در زمينه توليد محتوا، توسعه پروژه‌ها، سرمايه‌گذاری، آموزش و حمايت از صنعت کريپتو، به پيشبرد و پذيرش اين فناوری نوظهور کمک می‌کنند. آن‌ها با استفاده از رسانه‌های اجتماعی مختلف، خبرها و نظرات خود را با جامعه کريپتو به اشتراک می‌گذارند و به پذیرش گسترده‌ی دارایی‌های دیجیتال و فناوری بلاک چین کمک می‌کنند.