وقتی توکن‌های عرضه اولیه از بین می‌روند، چه اتفاقی می‌افتد؟

میلیاردها دلار جمع‌آوری‌شده در توکن‌های عرضه اولیه در سال‌های 2017-2018، چشم‌انداز ارزهای دیجیتال را با صدها شرکت با سرمایه‌ سنگین و برنامه‌های جاه‌طلبانه و اغلب بدون برنامه (از دیدگاه تجاری یا فناوری) پر کرده است.

علاوه بر این، بسیاری از شرکت‌ها در حال توسعه یا ساخت فناوری نوپایی هستند که پذیرش واقعی ارزشمندی را به خود دیده است. به این ترتیب، حتی اگر این موارد به‌خوبی اجرا شوند، باز هم می‌توانند خود را در جذب کاربران ناتوان ببینند.

در این مقاله همراه با ما باشید تا سقوط ارزش توکن عرضه اولیه را دقیق‌تر مورد بررسی قرار دهیم.

حتما بخوانید: عرضه اولیه سکه یا ICO چیست؟

چگونه پروژه‌ها شکست می‌خورند؟

تفاوت با توکن‌های عرضه اولیه در جذب سرمایه و حقوقی است که به سرمایه‌گذاران اعطا می‌شود.

سهامداران در شرکت‌های سنتی حق قانونی بر دارایی‌های اساسی شرکت دارند. هنگامی‌که شرکتی ورشکسته می‌شود، سهامداران بخشی از دارایی‌های منحل شده را پس می‌گیرند. همچنین اطمینان حاصل می‌شود که مقداری از ارزش بازگردانده شده است.

دارندگان توکن‌های عرضه اولیه از شرایط متفاوتی نسبت به دیگر سرمایه‌گذاران برخوردار هستند. دارندگان توکن عرضه اولیه، به‌عنوان یک قاعده، هیچ حقی نسبت به دارایی‌های شرکت ندارند.

سرمایه‌گذاری روی توکن‌ها تقریباً مشابه کمک‌های مالی بوده و به همان روشی که دیگر وعده‌ها دریافت می‌شود.

همان‌ طور که کاتلین برایتمن (یکی از بنیان‌گذاران تزوس، توکن عرضه اولیه‌ای که حدود 230 میلیون دلار جمع‌آوری کرد) به رویترز گفت:

شرکت در توکن عرضه اولیه شبیه به مشارکت در یک ایستگاه تلویزیونی عمومی و دریافت کیف حمل‌ونقل بود.

به‌این‌ترتیب، هیچ حق قانونی برای هیچ شرکتی وجود ندارد که بتواند دارایی‌ها را به افراد بازگرداند. بااین‌حال، دلایل خوبی وجود دارد که چرا آن‌ها باید این کار را انجام دهند.

علاوه بر این، توکن‌های عرضه اولیه آینده باید متعهد شوند که در صورت پایان پروژه، حقوق دارایی‌ها را به دارندگان توکن ارائه دهند، تلاشی مسئولانه برای خود تنظیمی قبل از اعمال چنین مقرراتی.

دلایلی را که در ابتدا منجر به شکست قریب‌الوقوع می‌شود، مورد تحلیل قرارگرفته است. تعدادی سناریو اصلی وجود دارد که منجر به انحلال پروژه‌ها و به همراه آن از بین رفتن توکن مرتبط می‌شود:

الف) خریداری توسط پروژه‌های دیگر

اگرچه طیف وسیعی از پروژه‌ها در این فضا وجود دارد، حجم بسیار زیادی از آن‌ها به وضعیتی منجر شده است و همپوشانی‌های واضحی در توسعه وجود دارد. به‌ناچار زمانی فرامی‌رسد که شرکت‌ها متوجه می‌شوند بهتر می‌توانند توانایی‌های فکری و مالی خود را تجمیع کنند و برای دستیابی به اهداف مشترک با یکدیگر همکاری کنند. در این رویداد، حرکت معقول، ادغام شرکت‌ها و عرضه‌های اولیه توکن درحرکتی مشابه سهام برای ادغام سهام‌ها خواهد بود. ارزش‌گذاری می‌تواند با میانگین توافق شده ارزش بازار توکن مربوطه طی 1-3 ماه (یا بیشتر، با توجه به نوسانات موجود در بازار) انجام شود. گزینه دیگر این است که پس از خریداری توکن عرضه اولیه، باقیمانده پول به صورت بیت کوین یا اتریوم به سرمایه‌گذاران بازگردد.

در این میان باید به چند نکته توجه داشت:

• هر پروژه‌ای قادر نخواهد بود آنچه را که در توکن‌های عرضه اولیه وعده داده بود ارائه دهد. برخی از شرکت‌ها نقشه راه و اهداف قابل دستیابی را تعیین می‎کنند و می‌توانند به آن‌ها برسند.
• بسیاری دیگر بیش از وعده داده‌شده و کمتر از آن شاید خدمات ارائه دهند.

متأسفانه برای دارندگان توکن عرضه اولیه در این حالت، این احتمال وجود دارد که قیمت‌های توکن به سادگی با اهداف پروژه جدید تطبیق داده شود و دارندگان توکن عرضه اولیه ضرر ببینند.

درک اینکه پروژه غیرقابل دوام است و باید تعطیل شود، را همیشه در نظر بگیرید. 200 پروژه تا امروز با ارزش بیش از 20 میلیون دلار، که نسبت به بیش از 500 پروژه در چند ماه گذشته کاهش قابل‌توجهی داشته‌اند.

همچنین ارزش بازار دارایی‌های توکن نباید معادل ارزش بازار شرکتی واقعی در نظر گرفته شود. اما بسیاری از این پروژه‌ها مبالغ هنگفتی را جمع‌آوری کرده‌اند و با وجود این، بسیاری از آن‌ها نمی‌توانند به آنچه در نظر گرفته‌اند دست یابند. برخی از پروژه‌ها به‌سادگی متوجه می‌شوند که شکست خورده‌اند و هیچ کاری نمی‌توانند برای اصلاح آن انجام دهند. مشکل اصلی در اینجا ناشی از مقدار زیادی سرمایه‌ای است که شرکت‌ها از توکن‌های عرضه اولیه در اختیار دارند شرکت‌هایی که 20 تا 250 میلیون دلار جمع‌آوری کرده‌اند نمی‌توانند همه آن را صرف هزینه‌های کارمندان کنند.

چرا بیش از 50 درصد توکن‌های عرضه اولیه در دوره 2017-2018 ارزش خود را بسیار از دست می‌دهند؟

دلایل زیادی پشت سقوط ارزش توکن عرضه اولیه وجود دارد، چه در مرحله قبل و چه پس از انتشار. مواردی که علاوه بر کلاه‌برداری و فیشینگ به‌طورکلی مسئول هستند عبارت‌اند از:

عدم استفاده از ابزار Direct Coin

کارآفرینان اغلب نمی‌توانند استفاده مستقیم از رمز ارز را نشان دهند. تنها چیزی که آن‌ها می‌توانند به تصویر بکشند تصویری است که در آن ارزهای دیجیتال را نگه می‌دارید و سپس آن را به شخص دیگری منتقل می‌کنید.

این عدم استفاده محدود، چیزی است که توکن‌های عرضه اولیه را برای نابودی در مراحل اولیه آماده می‌کند.

عدم وجود بازاریابی کافی توکن‌های عرضه اولیه

کارآفرینان بلاک چین معمولاً توجه کافی به بازاریابی توکن‌های عرضه اولیه ندارند. آن‌ها بیش از حد از خودشان جلو می‌افتند و در نهایت به بازاریابی پیشنهاد توجه کافی نمی‌کنند. با این فرض که ایده نوآورانه خودش کار را برای آن‌ها انجام می‌دهد، پیش می‌روند.

عدم بازاریابی به‌اندازه کافی، همیشه اشتباه بزرگی است که کارآفرین می‌تواند در کل فعالیت خود در دنیای بلاک چین و توکن‌های عرضه اولیه مرتکب شود.

سپید نامه (WHITE PAPER) آماتور

وایت پیپر یا کاغذ سفید از بسیاری جهات بخش مهمی از توکن‌های عرضه اولیه است. سندی است که تمام جزئیات مختلف کل فرآیند را مستند می‌‎کند.

حتما بخوانید: وایت پیپر ارز دیجیتال چیست و چه مواردی را باید بررسی کنیم؟

مانند نحوه جمع‌آوری پول، نحوه استفاده از آن، برنامه واقعی پروژه و بسیاری از موارد دیگر.

برای سندی به این مهمی، توجه کافی به وایت پیپرها بسیار مهم است که عدم توجه به آن می‌تواند منجر به سقوط ارزش توکن‌ عرضه اولیه شود.

مدل کسب و کار نامناسب

حتی در این نقطه واحد، دو اشتباه کلاسیک وجود دارد که کارآفرینان مرتکب می‌شوند: الف) ورود به کل بازی توکن‌های عرضه اولیه فقط با قصد جمع‌آوری سرمایه و ب) فرض اینکه سرمایه‌گذاران قصد و نیت آن‌ها را حس نمی‌کنند. لازم است مدل کسب‌وکاری که با آن با سرمایه‌گذاران برخورد می‌شود به‌خوبی برنامه‌ریزی‌شده باشد و پتانسیل بقای خود را حتی بدون هیچ بودجه‌ای نشان دهد.

از پیوند بلاک‌چین و هوش مصنوعی، به پول می‌رسیم؟

جوابت تو شماره ۱۴ ماهنامه دامیننسه!

Please leave this field empty.

Δ

چگونه شرکت‌ها باید مشکلات روبه‌رو شوند؟

درصورتی‌که مشخص شود پروژه نمی‌تواند به اهداف خود دست یابد، شرکت‌ها در این حالت چندراه حل دارند:

• همانند برخی از شرکت‌ها به کار خود ادامه دهد. یعنی قادر به تحقق اهداف خود نیستند، اما آن‌قدر ثروتمند هستند که نمی‌توانند آن‌ها را دنبال کنند

این شرکت می‌تواند برای کار روی پروژه‌ای که می‌داند نمی‌تواند انجام دهد، هزینه پرداخت کند. اما این پروژه برای شرکت بسیار سودآورتر خواهد بود.

• روی ایده جدید متمرکز شوند و به دارندگان عرضه‌های اولیه سهم متناسبی از توکن یا کسب و کار ارائه دهند
• دارایی‌های آن‌ها منحل شود و به طور متناسب به دارندگان توکن‌های عرضه اولیه بازگردانده شود.

گزینه‌های 1 و 2 را گزینه‌های نیستند که بتوان عموماً به آن اعتماد کرد و انتظار بازگشت سرمایه ازدست‌رفته را داشت. درحالی‌که شاید گزینه 3 آن چیزی نیست که سرمایه‌گذاران در ابتدا برای آن تعهد کرده بودند، اما می‌تواند راه‌حلی بادوام باشد. اگرچه بازار توکن‌های عرضه اولیه ممکن است تغییر کند، اما بسیاری از شرکت‌های موجود، دارایی‌هایی دارند که به ارزش بازارشان نزدیک است (یا بیش از آن است).

بنابراین ساده‌ترین کاری که می‌توان انجام داد، بازگرداندن این دارایی‌ها به دارندگان توکن‌های عرضه اولیه، متناسب با دارایی‌های آن‌ها است. در حالی که ممکن است چنین امری به این معنی باشد که سرمایه‌گذاران توکن‌های عرضه اولیه، آن‌ها را فروخته باشند و بنابراین واجد شرایط بازپرداخت نیستند. پروژه‌هایی وجود دارند که بازپرداخت سرمایه‌گذاران خود را به این روش آغاز کرده‌اند، از جمله Cofound.it که اخیراً اعلام کرد دارایی‌های موجود را به دارندگان بازمی‌گرداند. ارزش بازار آن‌ها در زمان اعلام این خبر به میزان قابل توجهی کمتر از دارایی‌هایی بود که باید بازگردانده می‌شد. چنین موردی از لحاظ نظری به این معنی است که دارندگان توکن‌های عرضه اولیه در زمان خرید و پس از آن، بیش از ارزش هر توکن دیگری، پول دریافت خواهند کرد.

گفتار پایانی!

درجات مختلفی از سقوط ارزش وجود دارد. شما باید انگیزه شکست مسئولانه را در خود ایجاد کنید تا محیطی به وجود آورید که در آن بتوان سرمایه‌گذاری مسئولانه‌ای انجام داد. همچنین شرکت‌ها باید به نحوی عمل کنند که سرمایه بیشتری را بتوانند به سرمایه‌گذاران بازگردانند و اعتمادی که می‌تواند در شرایط مختلف بازار از دست رود را به دست بیاورند. نباید شکست به‌عنوان پایان در نظر گرفته شود. شکست فقط نتیجه طبیعی از راه‌اندازی شرکت‌های بسیار بلندپروازانه در خط مقدم فناوری است که از نظر تحلیلی و سرمایه به اثبات نرسیده‌اند. با توجه به محبوبیت مدل توکن‌های عرضه اولیه، اکثر شرکت‌ها مسئولیت امانت‌داری در قبال سرمایه‌گذاران خود ندارند، اما باید طوری رفتار کنند که گویی دارند. چنین موردی منجر به صنعت بهتری برای همه خواهد بود.

سؤالات متداول

• سقوط ارزش توکن‌های عرضه اولیه چیست؟

سقوط ارزش توکن‌ عرضه اولیه، درواقع ناتوانی شرکت‌ها یا منبعی است که توکن را معرفی کرده اما به دلیل مختلف، بازار نمی‌تواند ارزش لازم به توکن را بدهد.
در چنین شرایطی ضرر بسیاری متوجه سرمایه‌گذار و خریدار می‌شود.

• دلایل سقوط ارزش توکن‌های عرضه اولیه در سال‌های اخیر چه بوده است؟

دلایل شکست توکن‌های عرضه اولیه در سال‌های اخیر عبارت است از: عدم استفاده از ابزار Direct Coin، عدم وجود بازاریابی کافی توکن‌های عرضه اولیه، کاغذ سفید آماتور، مدل کسب و کار نامناسب