کریپتو وعده‌ی آزادی از وال استریت، بانک‌های مرکزی و امور مالی سنتی را می‌داد. این صنعت در جهت استقلال متولد شد؛ یک سیستم موازی که در آن جامعه و کد حکومت می‌کردند، نه دولت‌ها یا موسسات. اما در سال ۲۰۲۵، اتفاق شگفت‌انگیزی در حال وقوع است؛ انتقال دارایی‌های واقعی (Real World Asset) مانند اوراق خزانه‌داری ایالات متحده، املاک و مستغلات، سهام بورسی و اعتبارات خصوصی روی بلاکچین!
در نگاه اول، این یک تناقض به نظر می‌رسد. چرا صنعتی که برای تغییر امور مالی سنتی ساخته شد، حالا می‌خواهد آن را ادغام کند؟ پاسخ در ترکیبی از ضرورت، بلوغ و زمان‌بندی نهفته است. در این قسمت از پادکست آکادمی بیت‌پین، قراره در قدم اول نگاهی بیندازیم به اینکه RWAها چی هستند، چرا امسال به یکی از داستان‌های اصلی بازار کریپتو تبدیل شده‌اند، چطور روی افراد به عنوان یک کاربر یا سرمایه‌گذار کریپتو تاثیر می‌گذارند و آیا این ترکیب با «دنیای واقعی»، دروازه‌ی ورود کریپتو به دنیای واقعیه یا شروع حل شدنش در همان سیستمی که زمانی می‌خواست به‌کلی تغییرش بدهد.
جستجو برای ثبات
پس از چرخه‌های رونق و رکود سال ۲۰۲۰، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) خود را در جستجوی ثبات یافت. بازده‌های سرسام‌آوری که زمانی کریپتو را تعریف می‌کردند، ثابت کردند که ناپایدار هستند و سرمایه‌گذاران اعتماد خود را از دست می‌دادند. در همین حال، در دنیای واقعی بازده اوراق خزانه‌داری ایالات متحده به سطوحی رسید که در بیش از یک دهه بی‌سابقه بود. ناگهان، دارایی‌های «کسل‌کننده‌ای» که دیفای آن‌ها را نادیده گرفته بود، درآمدی ثابت و کم‌ریسک تولید می‌کردند؛ چیزی که کریپتو به شدت به آن نیاز داشت.
بنابراین، پروتکل‌ها خود را تطبیق دادند. MakerDAO، یکی از قدیمی‌ترین پروژه‌های دیفای، شروع به تخصیص میلیاردها دلار به اوراق خزانه‌داری کوتاه‌مدت کرد تا از استیبل کوین خود DAI پشتیبانی کند. Ondo Finance و Franklin Templeton صندوق‌های خزانه‌داری توکن‌شده‌ای را راه‌اندازی کردند که به هر کسی با یک کیف پول اجازه می‌داد از اوراق قرضه دولتی کسب بازده کند. نتیجه؟ برای اولین بار، دیفای دنیای مالی خود را خلق نمی‌کرد، بلکه به دنیای موجود وصل می‌شد.
مصالحه با فدرال رزرو
مزیت آشکار است. RWAها اعتبار، نقدینگی و بازده پایدار به ارمغان می‌آورند. آن‌ها کریپتو را به تریلیون‌ها دلار در بازارهای سنتی متصل می‌کنند؛ اما مصالحه‌ها نیز به همان اندازه عمیق هستند. لحظه‌ای که دیفای برای ثبات به اوراق خزانه‌داری متکی می‌شود، به سیاست مالی ایالات متحده، تصمیمات نرخ بهره و حتی ریسک سیاسی گره می‌خورد. سیستمی که بر خودمختاری ساخته شده بود، اکنون با ریتم فدرال رزرو می‌رقصد.
فراتر از اوراق قرضه، موج RWA در حال گسترش به قلمروهای پرریسک‌تر است؛ املاک و مستغلات، اعتبارات خصوصی و کالاها. پلتفرم‌هایی مانند RealT و Lofty به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند توکن‌های فرکشنال املاک را خریداری کنند و درآمد اجاره را به‌طور مستقیم روی بلاکچین کسب کنند. Centrifuge به مشاغل کوچک این امکان را می‌دهد که فاکتورهای خود را توکن کنند و با استفاده از نقدینگی دیفای در برابر آن‌ها وام بگیرند. این یک پل قدرتمند بین کریپتو و اقتصاد واقعی است؛ اما همچنین آشفته است. نکول‌ها، عدم قطعیت‌های حقوقی و نقدینگی پایین همگی در زیر پوست آن پنهان شده‌اند.
اعتماد به علاوه فناوری
با این حال، زمان‌بندی نمی‌توانست بهتر باشد. قانون‌گذاران در حال آزمایش با زیرساخت‌های بلاک چین هستند، مؤسسات بزرگی مانند BlackRock و Hamilton Lane در حال انتقال وجوه به بلاکچین هستند و امور مالی جهانی به سمت توکن‌سازی حرکت کرده‌اند. «دارایی‌های دنیای واقعی» به نقطه تلاقی دو جهان تبدیل شده‌اند: فناوری کریپتو و اعتماد امور مالی سنتی (TradFi).
برای سرمایه‌گذاران، این تغییر به معنای چیزی فراتر از محصولات جدید است. این یک تعریف مجدد از ریسک و فرصت است. اوراق خزانه‌داری توکن‌شده می‌توانند بازده واقعی ارائه دهند، اما ریسک بلاکچین را با در معرض قرارگیری سنتی ترکیب می‌کنند. توکن‌های املاک وعده سهل‌تر شدن سرمایه‌گذاری در این حوزه را می‌دهند؛ اما مستلزم احتیاط هستند. RWAها میان‌بری برای ایمنی نیستند؛ آن‌ها دریچه‌ای به سوی پیچیدگی هستند.
دهه اول کریپتو در مورد برهم زدن نظم موجود بود؛ ایجاد پول بدون بانک‌ها. فصل بعدی آن ممکن است در مورد مذاکره باشد. یافتن تعادل بین استقلال و ادغام. دنیای واقعی در حال آمدن به بلاکچین است و سوال این نیست که آیا کریپتو به آن ملحق خواهد شد یا نه. سوال این است: با چه شرایطی؟