نکات مهم خبر

  • صندوق بین‌المللی پول معتقد است ارزهای دیجیتال را نمی‌توان نادیده گرفت و دولت‌ها باید آن‌ها را به رسمیت بشناسند و در ساختار مالی خود ادغام کنند.
  • ارزهای دیجیتال باعث افزایش دسترسی مالی، کاهش هزینه تراکنش و تسهیل انتقال وجوه بین‌المللی می‌شوند، اما نیازمند چارچوب نظارتی منسجم و دقیق هستند.
  • این نهاد توصیه کرده کشورها تحت حمایت قانون، زیرساخت بلاک‌چینی ایجاد کنند و سیاست‌های مشوقی برای توسعه بازار دیجیتال طراحی نمایند تا از ریسک‌های موجود را به حداقل برسانند.

صندوق بین‌المللی پول (IMF) اخیراً در گزارشی اعلام کرده است که دولت‌ها باید ارزهای دیجیتال را به رسمیت بشناسند و آن‌ها را بخشی جدایی‌ناپذیر از ساختار مالی جهانی جدید بدانند. به گفته‌ی این نهاد، نادیده گرفتن پدیده‌ی رمزارزها دیگر امکان‌پذیر نیست و کشورها باید زیرساخت‌ها، مقررات و سیاست‌هایی را طراحی کنند که بتوانند آن‌ها را در اقتصاد ادغام کنند.

گزارش IMF تأکید می‌کند که ارزهای دیجیتال می‌توانند نقش مهمی در افزایش دسترسی مالی، کاهش هزینه تراکنش، تسریع انتقال وجوه بین‌المللی و تأمین مالی نوآورانه داشته باشند. با این حال این امر نیازمند چارچوب‌های قانونی دقیق، نظارت هوشمند و سیاست‌های حمایت‌کننده است تا خطراتی مثل پول‌شویی، فرار مالیاتی و نوسان شدید کنترل شود.

بیت کوین
خرید و فروش آسان بیت کوین در بیت‌پین
  • معامله بیش‌از ۳۰۰ کوین دیگر
  • دریافت وام و اعتبار معاملاتی
  • سرعت بالا در تکمیل سفارشات
  • بات‌های معامله‌گر متنوع
  • پشتیبانی ۲۴ ساعته
خرید بیت کوین

توصیه‌ کلیدی به دولت‌ها

صندوق بین‌المللی پول در گزارش خود به کشورها پیشنهاد می‌دهد ابتدا به تعریف روشنی از «ارز دیجیتال قانونی» برسند و سپس استانداردهایی برای صدور، مدیریت و نظارت آن وضع کنند. یکی دیگر از توصیه‌ها، توسعه زیرساخت‌های بلاک‌چینی و سیستم‌های پرداخت دیجیتال است تا بانک‌های مرکزی بتوانند رقابت عادلانه‌ای با شبکه‌های خصوصی داشته باشند.
همچنین، صندوق بین‌المللی پول خواستار آن شده است که کشورها به فکر ارائه تسهیلات و مشوق‌هایی برای شرکت‌ها و پروژه‌های کریپتو باشند، زیرا آن‌ها می‌توانند نقش مؤثری در جذب سرمایه خارجی، نوآوری مالی و رشد اقتصادی ایفا کنند.

در عین حال، IMF هشدار داده است که اگر این تحول به‌خوبی مدیریت نشود، اقتصادها ممکن است با مخاطرات جدی مواجه شوند: مانند بی‌نظمی در بازارهای مالی، فرار سرمایه یا افزایش نوسان‌های شدید. بنابراین حرکت دولت‌ها باید تدریجی، هوشمندانه و زیرساختی باشد.